Μαγειρεύοντας μακαρόνια με κιμά, τότε και τώρα.

Πώς μία ψευδής έρευνα που έγινε για ιδιοτελείς σκοπούς κατέληξε, σε χέρια επικίνδυνων τσαρλατάνων, να αποκτήσει διαστάσεις θανατηφόρου κινήματος.

Μεταφερόμενα σημεία αναγνώρισης με αντίκρισμα την ανάμνηση που επιφυλάσσεται όταν βρεθούν ξεχασμένα σε κάποια τσέπη.

Οδηγίες προς τουρίστες στην Αθήνα που δεν έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να χορτάσουν την πόλη.

Οι διαβεβαιώσεις των αυτοσχέδιων εγχειριδίων αυτοβοήθειας είναι φυσικά ψευδείς. Στην πράξη, ελάχιστα είναι πλέον εφικτό να γίνουν.

Πίσω από τον πληθωρισμό της διαδικτυακής κολακείας υπάρχει πάντα ένα γυαλισμένο κάτοπτρο για το είδωλό μας.

Γειτονιές και εικόνες μετά τη δύση του ηλίου.

Ένα μέτρο που —μεταξύ άλλων— αποσκοπεί στο να μην υπάρξει η ανάγκη πειθαρχικού ελέγχου.

Χαμένες αποσκευές, χαμένοι σύζυγοι και λοιπά απρόοπτα.

Το στοίχημα δεν είναι να διαχειριστείς αντισυμβατικά τα πράγματα — αυτό το έχει εξαντλήσει άλλωστε η πραγματικότητα.

Καινούργιοι παίκτες στα κέντρα αποφάσεων και άσκησης εξουσίας: δημοφιλείς, ισχυροί, όμορφοι — και εκτός εκλογικού παιχνιδιού.

Το όραμα που υλοποιήθηκε, επέζησε, αναπτύχθηκε — και που δίνει το στίγμα για το κοινό μέλλον της Ευρώπης, και του κόσμου.

Πέντε εμβληματικοί φιλέλληνες της βρετανικής Υπηρεσίας Ειδικών Επιχειρήσεων και η δράση τους στην Ελλάδα.

Ανυπεράσπιστοι απέναντι στα νομικά και άλλα αινίγματα της καθημερινής ζωής. Και απέναντι στο κράτος.

Γλώσσες που δεν χάθηκαν, και πατρίδες που πρέπει να ανακτηθούν.

Γυρίζοντας τις πλάτες στο μέλλον.

Με αφορμή την απόφαση ενός Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων για τα παιδιά των προσφύγων.

Η πιο μεγάλη απώλεια που απειλείται είναι να μην μπορούμε πια να στείλουμε νέους μακριά από την Ελλάδα.

Περί αυτοκτονίας και ευθανασίας. Μία «απάντηση».

Σκέψεις περί της νομιμοποίησης της ευθανασίας.

Εκείνες οι ημέρες που νιώθεις ότι δεν είσαι πια ο ίδιος άνθρωπος.

Όταν ανοίγει η μπουκαπόρτα, κάτω από τον ήλιο. Ή το βράδυ.

Το μεγάλο μας σύμπαν και η ανθρώπινη αγωνία για τη δημιουργία του.

Η δαιμονοποίηση στοιχειωδών απαιτήσεων ως τακτική ενοχοποίησης.