Εκδόσεις Ωκεανίδα

Το βιβλίο υπήρξε ένα από τα πρώτα θύματα της Κρίσης: οι νέες εκδόσεις και τα τιράζ, και φυσικά τα κέρδη, μειώθηκαν αισθητά πριν καν αυτή αρχίσει να μονοπωλεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο Αμάγκι ρώτησε παλιούς, ιστορικούς, βασικούς Έλληνες εκδότες, καθώς και κάποιους από τους νεότερους, αλλά και από τους πολύ νέους, για το πώς αποτιμούν την κατάσταση. Ταυτόχρονα, μας μιλούν για τις καινούριες τους εκδόσεις, προτείνοντάς μας πολλούς αξιανάγνωστους τίτλους. Το ερωτηματολόγιο ήταν κοινό για όλους. Τους ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον, καθώς φυσικά και για την όλη συνεισφορά τους στα Γράμματα.

Κυριάκος Αθανασιάδης: Πότε ιδρύθηκε ο Οίκος σας; Ποια ήταν η φυσιογνωμία του, και πώς μεταβλήθηκε η ταυτότητά του μέσα στο χρόνο;

Νίκος Μεγαπάνος: Υπήρχε ως εκδοτικό όνομα από τη δεκαετία του ’50, αλλά ήρθε στη σημερινή του ιδιοκτησία στο 1984. Ξεκινήσαμε βγάζοντας κυρίως μεταφρασμένη λογοτεχνία και γίναμε γνωστοί από την Ασημένια Σειρά. Θέλαμε τα βιβλία μας να είναι πάνω από ένα ποιοτικό επίπεδο (να μην είναι trash) αλλά αποφύγαμε και τα πολύ διανοουμενίστικα, για να φέρουμε στην αναγνωστική απόλαυση αναγνώστες που ήταν στο όριο.

Κ.Α.: Πείτε μας δέκα τίτλους σας για τους οποίους είστε πραγματικά υπερήφανοι.

Ν.Μ: «Το σπίτι των πνευμάτων», «Της νεκρής πριγκίπισσας», «Σαμαρκάνδη», «Η αγριόχηνα», «Άνθρωποι και ζώα στη νεοελληνική λογοτεχνία», «Ο Χάσης», όλα της Άυν Ραντ, όλα του Ορχάν Παμούκ, «Ναι», «Η Καρτερία», «Οι στάχτες», «Το Lexus και η ελιά», «Ζουμ», όλα του Μουρακάμι, «Μαθήματα ελληνικών», «Ταξίδι στη σκιά του Βυζαντίου». Βγήκαν παραπάνω, και ήθελα να γράψω άλλα τόσα.

Κ.Α.: Πόσα βιβλία εκδώσατε το 2000, το 2005 και το 2010; Πόσα θα έχετε εκδώσει φέτος, μέχρι το τέλος της χρονιάς;

Ν.Μ.: 46, 46, 34, 20.

Κ.Α.: Πότε αντιληφθήκατε την Κρίση; Πώς σας επηρέασε ταμειακά και πόσο άλλαξε ή διαμόρφωσε το πρόγραμμά σας;

Ν.Μ.: Το 2010 άρχισε μια πτώση των πωλήσεων που σταμάτησε το 2014. Μας δυσκόλεψε πάρα πολύ. Μειώσαμε σημαντικά το εκδοτικό μας πρόγραμμά.

Κ.Α.: Ποια είναι η γνώμη σας για την Ενιαία Τιμή Βιβλίου, και πόσο επηρεάζει η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική τις πωλήσεις (ΦΠΑ, ΕΚΕΒΙ κ.ο.κ.);

Ν.Μ.: Είμαι εναντίον της Ενιαίας Τιμής. Το ΦΠΑ δεν το έχει αλλάξει κανείς, παρά ελάχιστα — δεν επηρέασε. Κυβερνητική πολιτική στο βιβλίο δεν υπήρχε ούτε υπάρχει, ούτε βλέπω φως στο βάθος.

Κ.Α.: Ποια είναι η σχέση σας με τις νέες τεχνολογίες, το Web, τα Social Media, αλλά και το e-book;

Ν.Μ.: Πολύ καλή. Με ανησυχεί η τάση μετακόμισης των ανθρώπινων σχέσεων στα social media. Το e-book παρατηρώ ότι, μετά από έναν ενθουσιασμό, παρουσιάζει κόπωση, δικαίως.

Κ.Α.: Πώς επιλέγετε τους τίτλους που εκδίδετε; Άλλαξαν τα κριτήριά σας την τελευταία πενταετία;

Ν.Μ.: Όπως πάντα, με το στομάχι. Την τελευταία πενταετία το κόστος ήταν πιο πολύ στο προσκήνιο.

Κ.Α.: Ποιοι τίτλοι σας ξεχώρισαν ήδη από τη φετινή εκδοτική σας παραγωγή; Μιλήστε μας γι’ αυτούς.

Ν.Μ.: «Οι θεομπαίχτες»: Μια ανατριχιαστικά προφητική ματιά στην Ελλάδα. Η ανατομία του βόθρου στον οποίο βουλιάζουμε. Ο Χαραλαμπούλιας έχει μέλλον. «Τ’ αηδονιού το δάκρυ»: Ένα εμπορικό βιβλίο γεμάτο Κρήτη, με ήρωες που σου μένουν. «Η σημασία των πραγμάτων»: Δεν ξεχώρισε εμπορικά, όμως το αγάπησα γιατί ο ήρωάς του ερωτεύεται ανεπαισθήτως, που θα ’λεγε και ο Καβάφης.

Κ.Α.: Ποια βιβλία σας να περιμένουμε το χειμώνα;

Ν.Μ.: Της Νεκταρίας Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα («Ο μεγάλος σοφός») και του Ορχάν Παμούκ («Κάτι παράξενο στο νου μου»).

Κ.Α.: Γιατί διαβάζουμε;

Ν.Μ.: Γιατί, παρόλο που μας προξενεί ηδονή, μας κάνει και καλό.