Όταν σκόνταψε ο εθνάρχης

C
Κωνσταντίνος Τζαμιώτης

Όταν σκόνταψε ο εθνάρχης

Ο ιδιοκτήτης του καθαριστηρίου «Κύκνος», που λειτουργούσε έως πρόσφατα στην οδό Φιλολάου απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Αρτεμίου στο Παγκράτι, συνήθιζε να χρησιμοποιεί, όποτε ήθελε να ξεμπλέξει από καμιά αδιέξοδη ή βαρετή κουβέντα, τη φράση, «Υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δε γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δε λέγονται». Λες και εκείνη η έκφραση αρκούσε από μόνη της να δώσει τέλος σε οποιοδήποτε δίλημμα ή διαμάχη και να απαντήσει σε κάθε ερώτημα, την ξεστόμιζε αδιάκριτα και κατόπιν συνέχιζε απερίσπαστος τη δουλειά του. Μια μέρα δεν άντεξα και τον ρώτησα τι εννοούσε. Έλαμψε ολόκληρος, λες και περίμενε σ’ όλη του τη ζωή την ευκαιρία να μιλήσει γι’ αυτό. Σύμφωνα με τη διήγησή του, πρωτάκουσε τη φράση την άνοιξη του ’61, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Ήταν μέλος του αγήματος που θα απέδιδε τιμές στον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος θα εγκαινίαζε κάποιο μεγάλο φράγμα. Όλα είχαν οργανωθεί στην εντέλεια, μα, την ώρα που ο μεγάλος πολιτικός κατέβαινε από τη λιμουζίνα του, σκόνταψε, έχασε την ισορροπία και ξαπλώθηκε φαρδύς-πλατύς μέσα στα χώματα. Οι άντρες της φρουράς του, καθώς και οι υπόλοιποι επίσημοι, έτρεξαν αμέσως να τον σηκώσουν, αλλά η ζημιά είχε γίνει. Το λευκό κουστούμι του είχε γίνει χάλια και ο ίδιος, όσο κι αν προσπαθούσε να φανεί ψύχραιμος, έδειχνε αγνώριστος. Προκειμένου να μην τον δουν σε τέτοια κατάσταση οι εκατοντάδες οπαδοί, που είχαν συγκεντρωθεί στις γύρω πλαγιές, καθώς και ορισμένοι ξένοι δημοσιογράφοι, αποφασίστηκε να φυγαδευτεί προσωρινά σε ένα κοντινό κτίριο, όπου επιχειρήθηκε ό,τι ήταν δυνατόν για να ξαναγίνει κόσμιος. Ένας από τους στρατιώτες, που ανέλαβαν να τινάξουν τα πρωθυπουργικά ρούχα, ήταν και ο ιδιοκτήτης του καθαριστηρίου. Μα, ό,τι κι αν επιχείρησαν, η ζημιά δεν διορθωνόταν. Καθώς όμως το ξενοδοχείο, όπου βρισκόταν η υπόλοιπη γκαρνταρόμπα του πρωθυπουργού, απείχε τουλάχιστον δύο ώρες, πάρθηκε η απόφαση να φορέσει τα ρούχα κάποιου άλλου. Ένας-ένας οι παριστάμενοι εξετάστηκαν, ώσπου βρέθηκε κάποιος με τις κατάλληλες διαστάσεις. Έπειτα τον έβαλαν να γδυθεί και παρέδωσαν το καθαρό κουστούμι στον ημίγυμνο ηγέτη, που περίμενε πίσω από ένα πρόχειρο παραβάν. Η ιδέα αποδείχθηκε σωτήρια, και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν εμφανίστηκε ξανά, είχε επανακτήσει τη λάμψη και το κύρος, που τόσο δημοφιλή τον έκαναν σε όλους. Και τότε, λίγο πριν επιστρέψει στα καθήκοντά του, ήταν που γύρισε προς τους παριστάμενους και ξεστόμισε την περίφημη φράση που έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα τον ιδιοκτήτη του καθαριστηρίου. Για να τον πικάρω, ανέφερα πως δεν είχα ακούσει ποτέ να έχει συμβεί κάτι τέτοιο στον εθνάρχη. Εκείνος, χαμογελώντας πονηρά, ενώ ετοίμαζε τα πουκάμισά μου, μου είπε: «Α, αγαπητέ μου, στην ηλικία σας θα έπρεπε να ξέρετε πως υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δε γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δε λέγονται».

 

[ Εικονογράφηση: Valerio Adami, Ο Ανρί Ματίς σχεδιάζει (1966) ]