Α.Φ. Χάρολντ, «Φανταστικός Φίλος»

Υπάρχει ένας ασφαλής κανόνας για να κρίνει κανείς την ποιότητα ενός παιδικού βιβλίου: όλα τα καλά παιδικά βιβλία μπορούν να διαβαστούν με απόλαυση και από ενήλικες επαρκείς αναγνώστες· το αντίθετο δεν ισχύει ποτέ.

Ο «Φανταστικός φίλος» του Α.Φ. Χάρολντ θα αποτελέσει παράδειγμα του κανόνα, καθώς δεν είναι ένα παιδικό βιβλίο που θα ξεχαστεί εύκολα — όχι τόσο εύκολα όσο ξεχνιούνται οι φανταστικοί φίλοι των παιδιών όταν αυτά μεγαλώνουν και ανακαλύπτουν, σιγά-σιγά, περισσότερες πτυχές της πραγματικότητας: πτυχές, και τόπους, που τους αποσπούν την προσοχή, στρέφοντάς την ανεπαίσθητα προς τη ζωή των μεγάλων.

Το βιβλίο αυτό μιλά για την αγάπη, τη φιλία, τη δύναμη της φαντασίας — και γι’ αυτά που αναπόφευκτα χάνουμε. Περιπετειώδες και αστείο, φανταστικό και μαγικό, είναι ταυτόχρονα βαθιά συγκινητικό και, με έναν περίεργο τρόπο, ρεαλιστικό. Η απώλεια είναι πανταχού παρούσα, και δραματική, αλλά χωρίς να βαραίνει πάνω στις σελίδες. Σπουδαίο επίτευγμα.

Ο «Φανταστικός φίλος» θα αρέσει πολύ στα παιδιά από 10 χρονών και πάνω, τόσο σε αυτά που ποτέ τους δεν είχαν ένα φανταστικό φίλο, όσο και σε όσα ακόμη έχουν — και τον έχουν μόνο για τον εαυτό τους, και για κανέναν άλλο.

Η εικονογράφησή του είναι υπέροχη. Η Έμιλι Γκράβετ πιάνει ακριβώς το πνεύμα του κειμένου και το ανεβάζει σε άλλο επίπεδο με τα γενναιόδωρα μολύβια της. Το ότι μάλιστα υπήρξε για χρόνια άστεγη, πριν τα καταφέρει να σπουδάσει εικονογράφηση και, έκτοτε, να διακριθεί, δίνει μια εξέχουσα διάσταση στις επιλογές της και στην τρυφερή, λίγο ειρωνική ματιά της.

Τέλος, στον «Φανταστικό φίλο» βλέπουμε μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που σε ένα παιδικό βιβλίο γίνεται ένα μικρό μπέρδεμα φύλων, χωρίς όμως να στηλιτεύεται ή να γίνεται πεδίο αρνητικού σχολιασμού. Ίσα-ίσα. Πολύ εντυπωσιακό και γλυκό.

Συνολικά μία πολύ ωραία έκδοση, από το Μεταίχμιο, με όμορφη μετάφραση — ένα φανταστικό βιβλίο.