Δαίμονες γαντζωμένοι στη σάρκα

Η Θύελλα είναι το δεύτερο βιβλίο του Δεύτερου Κουαρτέτου του Λος Άντζελες. Διανύει την περίοδο Δεκέμβριος 1941 - Μάιος 1942 μιλώντας για τους (ανέντιμους) βίους των χαρακτήρων-δαιμόνων του Ελρόι. Το Δεύτερο Κουαρτέτο είναι prequel του Κουαρτέτου του Λος Άντζελες (όλα από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος) και της Τριλογίας του Αμερικανικού Υποκόσμου. Ο πρωτότυπος τίτλος (This Storm) είναι επίσης ο τίτλος ενός φιλοκομουνιστικού σεναρίου, κομβικού στοιχείου της πλοκής.

Η Κέι Λέικ, ο Έλμερ Τζάκσον, ο Ντάντλεϊ ‘Ντάντστερ’ Σμιθ, ο Τέρνερ (Μπαζ) Μικς και τα άλλα… παιδιά έκαναν «ντεμπούτο» στον πρώτο τόμο (Perfidia), που καλύπτει τον Δεκέμβριο του 1941. Στη Θύελλα συνεχίζεται η έρευνα για τη δολοφονία της οικογένειας Ουατανάμπε ενόσω η παράνοια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διασπείρεται σαν ιός στα κύτταρα της αμερικανικής κοινωνίας. Η Πέμπτη Φάλαγγα κερδίζει έδαφος στη Νότια Αμερική, ο Ντάντλεϊ Σμιθ μέσα στην τοξική αχλή χαπιών και τερπίνης γοητεύεται από τον ενδυματολογικό δυναμισμό του φασισμού, και φαντασιώνεται την απόλυτη εξουσία που χαρίζουν ο εκφοβισμός και η επιβλητική πρασινόμαυρη στολή των Sinarquistas. Στον απόηχο του Περλ Χάρμπορ απολαμβάνει τον ρόλο του στο search and destroy των Ιαπώνων με τις ευλογίες της κυβέρνησης.

Ο Ντάντλεϊ είπε: «Διακινούμε λαθραίους. Ηρωίνη σε στρατιωτικά οχήματα που μεταφέρουν Γιαπωνέζους της Μπάχα σε στρατόπεδα κράτησης στις ΗΠΑ. Καταστρώνω ένα σχέδιο για να πουλάμε σκλάβους τους Γιαπωνέζους».

Η αποτυχημένη επιχείρηση σύλληψης του βιαστή Τόμι Γκλένον ανοίγει τον φάκελο μιας ξεχασμένης υπόθεσης ληστείας χρυσού. Η ανακάλυψη του Αρχιφύλακα Έλμερ Τζάκσον και οι λασποπλημμύρες σε ένα κοντινό πάρκο φέρνουν στην επιφάνεια ένα απανθρακωμένο πτώμα και μια πιθανή σχέση με τη ληστεία στον συρμό του νομισματοκοπείου τον Μάιο του ’31. Η κοκκινομάλλα Τζόαν Κόνβιλ, νέα προσθήκη στο Εγκληματολογικό, σκοπεύει να βοηθήσει στην επίλυση της υπόθεσης ή ενεργεί με ιδιοτελή κίνητρα; Τι παιχνίδι παίζει σαγηνεύοντας τον Μπιλ Πάρκερ και τον Ντάντλεϊ Σμιθ; Ο Χιντέο Ασίντα, χημικός του Εγκληματολογικού, δεν γοητεύεται από την «Ψηλή Τζόαν» — η Ανθρωποκάμερά του αιχμαλωτίζει την εμμονή της με τις ράβδους χρυσού και το ερωτικό παιχνίδι με το δικό του αντικείμενο πόθου, τον τρελό Ιρλανδό Ντάντστερ. Η δολοφονία αστυνομικών της Δίωξης Αλλοδαπών και ενός εγκληματία Μεξικανού σε κλαμπ της Νεγρούπολης σβήνει τη διαχωριστική γραμμή Λος Άντζελες - Τιχουάνα και των φασιστικών ονειρώξεων του Σμιθ με τα καθήκοντά του. Η θύελλα έρχεται από το Μεξικό με σύννεφα αντικομουνιστικής ναζιστικής προπαγάνδας και Sinarquistas στην ηγεσία της Αστυνομίας. Η Πέμπτη Φάλαγγα της Μπάχα διευρύνεται. Οι αγκιτάτορες στήνουν δίκτυο μεταξύ Λος Άντζελες και Μεξικού.

Στην περιφερειακή μας όραση, οι Κέι Λέικ, ερωμένη του Λι Μπλάντσαρντ, και Κλερ ντε Χέιβεν, ερωμένη του Ντάντλεϊ Σμιθ, ελίσσονται επιδέξια στους κόλπους του αριστερού Χόλυγουντ. Μάρτυρες και υποκινήτριες στην παρακμή διανοούμενων αστέρων της έβδομης τέχνης πίσω από τους προβολείς, σε ένα σύμπαν από κόντρα πλακέ και χρυσόσκονη, παίρνουν και παραχωρούν ό,τι χρειάζεται.

Μας χώριζαν δέκα χρόνια· ο πόλεμος μας ενθουσίαζε εξίσου∙ ο ενθουσιασμός μου ήταν κοριτσίστικος και μακάβριος συγκριτικά με τον δικό της.

Η Τζόαν γοητεύεται και τις ακολουθεί, ένα βήμα πίσω τους στα πάρτι και τα όργια με τις πόρνες-πληροφοριοδότες και τους εκβιαστές, μπερδεύεται όταν κομουνιστές και δεξιοί πίνουν αψέντι και καπνίζουν όπιο σε διπλανούς καναπέδες.

Η απολυταρχία θα νικήσει. Ο λαουτζίκος θα προτιμήσει την κομφορμιστική ταυτότητα από το χάος. Με ποιο ψέμα θα συναινέσεις;

Τα νερά της διαφθοράς βαθαίνουν.

Ο πραγματικός δολοφόνος της οικογένειας Ουατανάμπε δεν είναι ο Ιάπωνας κρατούμενος σε εκείνη κρυφή πτέρυγα της Αστυνομίας.

Δεν αγνοούνται όλες οι ράβδοι του κλεμμένου χρυσού. Ο Σμιθ νομίζει ότι είναι μόνος όταν φοράει τη στολή πεμπτοφαλαγγίτη.

Η ξιφολόγχη της στολής είναι φτιαγμένη από ατόφιο χρυσό.

Η δολοφονία των αστυνομικών και του Μεξικανού συνδέεται με τον κλεμμένο χρυσό.

Ιερείς κηρύττουν ακροδεξιό μίσος με κάθε ευκαιρία.

Πλαστικοί χειρουργοί και ευγονιστές παρεμβαίνουν στη δικαιοσύνη, στην Ιστορία.

Τον ρώτησα πώς ήταν να προδίδεις την πατρίδα σου και να συντάσσεσαι με φασίστες και κομουνιστές φονιάδες. Τον ρώτησα γιατί παρενοχλούσε ανήλικα κορίτσια. Τον ρώτησα πώς ήταν να ξεκοιλιάζεις τέσσερις ανθρώπους και ν’ αφήνεις να τιμωρηθεί ένας αθώος.

Ο Τζέιμς Ελρόι γράφει με τη φρενίτιδα της ζωής των χαρακτήρων του κρατώντας όλα τα νήματα — όσα τούς κινούν και εκείνα που τους συνδέουν. Έχει ζήσει χρόνια μαζί τους, γράφει σαν να στέκεται δίπλα τους υποκινώντας και εκβιάζοντας, υπόλογος για τις αμαρτίες τους αλλά όχι απολογούμενος. Καταθέτει ένα πολυπρόσωπο μυθιστόρημα-χρονικό, μια διαδρομή χωρίς χάρτη στη σκοτεινή πλευρά του Χόλιγουντ, μια ακτινογραφία του σηπτικού υπογαστρίου της Αμερικής.

Λος Άντζελες, Μπάχα, Τιχουάνα. Φασισμός, ναρκωτικά και καταχρήσεις, ρατσισμός, φιλαργυρία και διαστροφές: αυτά είναι το ανάθεμα και τα εργαλεία επιβίωσης των «ηρώων» — κανείς δεν είναι ήρωας στο σύμπαν του συγγραφέα, κανείς δεν θα βρεθεί αναμάρτητος για να ρίξει τον πρώτο λίθο. Όλοι οι χαρακτήρες της Θύελλας (στη στιβαρή μετάφραση του Μιχάλη Μακρόπουλου) υπηρετούν τη χρόνια idée  fixe του Ελρόι: τη βεβαιότητα πως γεννιόμαστε εν δυνάμει διεφθαρμένοι. Ένας βιαστικός ελιγμός στον δρόμο της ζωής, μία λάθος στροφή, και ο άγγελος πέφτει από τον ώμο του αγίου, ο δαίμονας γαντζώνεται στη σάρκα και μολύνει τη συνείδηση ψιθυρίζοντας οδηγίες σε μια διαδρομή χωρίς επιστροφή.