Διαχείριση πόρων

L
Σταύρος Ασθενίδης

Διαχείριση πόρων

Τι μου λες τώρα, δεν καταλαβαίνω, έχω κάτσει από το πρωί μπροστά σε αυτή την οθόνη και παιδεύομαι, τίποτα δεν βγαίνει, όλο αρχεία, αριθμοί και κείμενα, και νούμερα που δεν κουμπώνουν και χρονοδιαγράμματα που δεν τηρούνται και εργασίες που είναι να ανατεθούν και, κυρίως, πόροι που πρέπει να «αξιοποιηθούν καταλλήλως», ναι, όπως τα ακούς, γιατί είναι σπάνιο πράγμα στις μέρες μας οι πόροι και πρέπει να τους χειρίζεσαι με σύνεση, να μην τους σπαταλάς και όσο γίνεται να τους επαναχρησιμοποιείς, να παίρνεις από αυτούς ό,τι περισσότερο μπορείς για να γίνει η δουλειά σου στην ώρα της, κι ας κάτσεις με τις ώρες μπροστά από μια οθόνη μόνο με έναν καφέ, μα γι’ αυτό λες; αχ, ήρθε η ώρα να φάμε και δεν έχω φτιάξει τίποτα, έχεις δίκιο, αλλά σου είπα, είναι αυτά τα νούμερα που δεν κουμπώνουν με τίποτα, γι’ αυτό κοίτα τι θα κάνουμε, όσο θα προσπαθώ να φτιάξω αυτόν εδώ τον πίνακα με τις ανθρωποώρες (άκου λέξη!), θα σου λέω τι θα κάνεις, θυμάσαι τα ψάρια που είχαμε αφήσει από προχθές τηγανισμένα στο ψυγείο, μερικές μένουλες, δυο μπαρμπούνια και άλλα δυο προσφυγάκια νομίζω, και μου ’λεγες τι θα τα κάνουμε που περισσέψαν, λοιπόν, μάζεψε το λάδι τους που έχει στραγγίσει στο ταψάκι και βάλ’ το στο τηγάνι με λίγο ακόμη φρέσκο, να ζεσταθεί σε μέτρια φωτιά, και ρίξε δυο κλωνάρια δεντρολίβανο —τα φυλλαράκια μόνο— μαζί με ένα δαφνόφυλλο, να έρθει το λάδι να πάρει τα αρώματά τους, και τότε ρίξε και πέντε σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες, φέρ’ τα βόλτα δυο λεπτά, να μη μαυρίσουν, και σβήσε με μισό φλιτζάνι ξίδι καλό, αψύ, άσε να σιγάσει η σύβραση και βάλε μετά μισό φλιτζάνι πετιμέζι και δυο κουταλιές γενναίες μαύρη σταφίδα —που έχει συμπυκνώσει όλο τον φθινοπωρινό ήλιο μέσα της— και περίμενε να σιγοβράσουν σε χαμηλή φωτιά για πέντε λεπτά, όχι παραπάνω, δεν χρειάζεται, ώστε να έρθει να μελώσει η σάλτσα που θα περιχύσεις τα ψαράκια έτσι όπως θα τα βγάλεις από το ψυγείο, γιατί και τα δώρα της θάλασσας πόροι είναι, πολύτιμοι, και από παλιά οι άνθρωποι έβρισκαν τρόπους να τους αξιοποιούν όσο γίνεται (και η θάλασσα, να ξέρεις, δεν αστειεύεται: άμα κακομεταχειριστείς τα δώρα της δεν θα σου δώσει άλλα). Ναι, τελειώνω, τώρα, κλείνω τον υπολογιστή και έρχομαι, σέρβιρε.