Εφιάλτης στο δρόμο με τους «αγίους»

Στέκομαι μπροστά στις πρώτες ειδήσεις του νεοαφιχθέντος 2016. Σε περίοπτη θέση οι «ευχές» του Μητροπολίτη Κορινθίας στον Πρωθυπουργό της χώρας, που, για να το πούμε λίγο λαϊκά, του ευχήθηκε (και μέσω αυτού ευχήθηκε σε όλους τους γονείς) «να δεις φούστα-μπλούζα τα παιδιά σου». Σε επόμενη: «Νέα θηριωδία τζιχαντιστών — πέταξαν έναν δεκαπεντάχρονο από την ταράτσα ενός κτιρίου, ενώ στον τζιχαντιστή που βίασε το αγόρι επιβλήθηκε τιμωρία με δυσμενή μετάθεση». Άνθρωπος του Θεού ο ένας, ο χριστιανός, άνθρωπος του Θεού και ο άλλος, ο ισλαμιστής.

Τώρα τελευταία, έχει μπει στον δημόσιο προβληματισμό το θέμα αν το μάθημα των Θρησκευτικών πρέπει να αντικατασταθεί με ένα μάθημα Θρησκειολογίας. Ακούγεται λογικό. Τα Θρησκευτικά φαντάζουν (και εκεί ανήκουν) στη σφαίρα της κατήχησης. Η Θρησκειολογία, από την άλλη, μπορεί να καταγράφει τις δογματικές θέσεις των θρησκειών, όσο αυτό μπορεί να θεωρείται χρήσιμο. Αναρωτιέμαι, βέβαια, τι θα πρέπει να γράψει ο συγγραφέας ενός τέτοιου βιβλίου για τη σχέση των απανταχού θρησκειών αναφορικά με την ομοφυλοφιλία ή την τρανς κατάσταση. Έστω σ’ αυτό το πεδίο, της Θρησκειολογίας. Πόσες θηριωδίες στο διάβα των αιώνων, λεκτικές και σωματικές. Πόσοι άγιοι των θρησκειών όλου του κόσμου έβγαλαν όλο το πυρ της ψυχής τους απέναντι σε άλλους ανθρώπους  λόγω της σεξουαλικότητας ή της ταυτότητας του φύλου τους. Σε πόσες ψυχές και κορμιά έμειναν ανεξίτηλα τα σημάδια των μισαλλόδοξων κηρυγμάτων τους. Αν, αντί για ένα μικρό κεφάλαιο σε βιβλίο, η επιλογή ήταν να δουν τα παιδιά μια ταινία, ίσως θα έπρεπε να απευθυνθούν οι υπεύθυνοι στον πιο ευφάνταστο κινηματογραφιστή ταινιών τρόμου.

Το χαραγμένο πρόσωπο του Φρέντι Κρούγκερ αντικαθίσταται με το γαλήνιο γενειοφόρο πρόσωπο του ιερέα, που πάντα καταδικάζει, όπως λέει, τις πράξεις, όχι ανθρώπους. Λες και τις πράξεις τις κάνουν εξωγήινοι που ήρθαν από ένα γαλαξία far, far away.  Και πάντα θα είναι εκεί ο Φρέντι Κρούγκερ, να ξεδιπλώνεται μέσα από τα όνειρά σου στην πραγματικότητα, να σε κυνηγάει με τη ρομφαία της κρίσης και με τον σταυρό. Για την ακρίβεια, ο σταυρός είναι ήδη έτοιμος για σένα, κι έχει το όνομά σου επάνω του.

Τι κι αν το Συμβούλιο της Ευρώπης λέει ξεκάθαρα σε ψηφισμένο του κείμενο για  «την αρχή κατά την οποία πολιτισμικές, παραδοσιακές ή θρησκευτικές αξίες ή κανόνες της “επικρατούσας κουλτούρας” δεν επαρκούν για να δικαιολογήσουν τον μισαλλόδοξο λόγο ή άλλους τύπους διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων αυτών για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου»; Τι κι αν, σύμφωνα με νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην απόφαση που εξέδωσε στις 15 Ιανουαρίου 2013 για την υπόθεση Eweida και άλλοι κατά Ηνωμένου Βασιλείου, επιβεβαιώνει ότι το δικαίωμα να ενεργεί καθένας σύμφωνα με τη θρησκεία του περιορίζεται για την προστασία άλλων ανθρώπων από διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού; Τι κι αν η Διεθνής Επιτροπή Δικαστικών (ICJ) και η Διεθνής Συνομοσπονδία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (FIDH) καλωσόρισαν την απόφαση αυτή και ιδιαίτερα τη γνώμη του δικαστηρίου ότι η αποτροπή των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού αποτελεί σημαντικό έννομο λόγο περιορισμού που δεν δικαιολογεί τις μισαλλόδοξες πράξεις και τον μισαλλόδοξο λόγο εκ μέρους εκπροσώπων των θρησκειών;

Τι κι αν εντέλει ο αντιρατσιστικός νόμος υπάρχει και είναι εκεί;

Τι κι αν τόσα κι άλλα τόσα;… Αυτός ο Φρέντι Κρούγκερ εκ Πειραιώς ακονίζει ακόμη τα ψαλιδόχερά του, με φροντίδα και περίσσια αγάπη.

Για σένα και μόνο για σένα. Πάντα με αγάπη.                 

Και με ανησυχία, πάντα, για την «ιδιοπροσωπία» σου.