Χιόνια

Οι προηγούμενες ημέρες στην Πόλη θύμιζαν περισσότερο βορειοευρωπαϊκή πρωτεύουσα παρά την ντεμί κατάσταση μεταξύ Ανατολής και Δύσης που ζούμε σταθερά τα τελευταία τουλάχιστον δύο χρόνια. Αιτία ήταν το πολύ χιόνι που έπεσε και σκέπασε όλα τα προβλήματα των τελευταίων ημερών — την τρομοκρατία, τις επιθέσεις, τον αυταρχισμό.

Χιόνιζε συνεχώς επί ημέρες και τα πάντα άσπρισαν και ο κόσμος χάρηκε. Βγήκε στα πάρκα και στις πλατείες για να παίξει ξένοιαστος, αψηφώντας το κρύο και τον χιονιά αλλά περισσότερο τον τρόμο που πλέον έχει ενσταλαχτεί για τα καλά στις ψυχές και στις διαθέσεις όλων. Ο χρόνος σαν να πάγωσε. Βγήκαμε για λίγο από τον εφιάλτη του συνεχούς φόβου και της διαρκούς ανησυχίας για τα μελλούμενα. Είναι αυτά τα μελλούμενα που δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας σε όσους βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, στις συνθήκες που πλέον διαμορφώνονται και στις δυναμικές που αναπτύσσονται.

Όποιος σώφρων άνθρωπος καθίσει και παρακολουθήσει την ειδησεογραφία θα αντιληφθεί τα μελλούμενα: ένα Σύνταγμα κατάλληλο για να επιβληθεί απολυταρχία, ένα δημοψήφισμα που έρχεται ταχέως καταπάνω μας, που θα βάλει να αναμετρηθούν, και μάλιστα με τον πιο μανιχαϊστικό τρόπο, όσους ευαρεστούνται από τις απολυταρχίες και όσους επιθυμούν μία δημοκρατία όχι μόνο κατ’ όνομα αλλά και στην ουσία της. Παρόλο που δεν έχω δικαίωμα να ψηφίσω, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (αν αυτό γίνει) θεωρώ ότι θα επηρεάσει άμεσα και τη δική μου ζωή.

Και μετά έρχεται ταχέως η οικονομική κρίση που θα χτυπήσει την πόρτα του καθενός. Με ανατιμήσεις προϊόντων, με αναγκαστική προσγείωση στην πραγματικότητα μετά από τόσα χρόνια οικονομικής ανάπτυξης και μιας κάποιας ψευδαίσθησης ευημερίας. Αυτή η ευημερία όμως τελικά είχε και τίμημα. Ένα τίμημα που θα το πληρώσουν όλοι.

Άλλα ξεκίνησα να γράφω και άλλα τελικά γράφω, γιατί η πραγματικότητα και η καθημερινότητα είναι αδυσώπητες. Έλιωσαν, βλέπετε, τα χιόνια και περάσαμε και πάλι στη φάση που περιμένουμε το επόμενο χτύπημα.

Μόνη ελπίδα να ξανάρθουν τα χιόνια και γρήγορα. Να βγουν και πάλι στις πλατείες εκείνοι που θέλουν να ξενοιάσουν λίγο αντί να κάθονται σπίτια τους περιμένοντας να δουν τι θα τους ξημερώσει.

Το πρόβλημα βέβαια σε όλα αυτά, όπως πάντα, είναι ότι τα χιόνια και να ξανάρθουν θα ξαναλιώσουν, και τελικά όλοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα.