Η ψήφος του Εμμανουήλ

Ο Εμμανουήλ είναι 5 χρονών πλέον. Γεννήθηκε μέσα στη κρίση και η ιστορία θα τον κατατάξει στη «γενιά της κρίσης». Ο ίδιος δεν θα το θυμάται και ίσως δεν θα καταλαβαίνει τι σημασία θα έχει αυτή η κατάταξη, γιατί για αυτόν η κρίση θα είναι το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα έχει μεγαλώσει. Δεν θα έχει ούτε τη μνήμη της μετάβασης από μια εποχή ευμάρειας σε μια εποχή οικονομικής κρίσης αλλά ούτε και τη μνήμη μιας εποχής φτώχειας που κουβαλά την ελπίδα της κινητικότητας προς τα πάνω.

Βέβαια θα κουβαλά μέσα του εκείνο το αόρατο αλλά υπαρκτό νήμα του παρελθόντος, ένα νήμα που καθορίζει —όσο και αν δεν το πιστεύουμε πάντα— τις ζωές μας ειδικά σε χώρες όπου η ιστορία και η γεωγραφία είναι καθοριστικές στη διαμόρφωση του γίγνεσθαι. Θα μάθει για την ιστορία των παππούδων, ο ένας χημικός και ο άλλος οδοντίατρος, που σπούδασαν μέσα σε συνθήκες αδιανόητης για τις γενιές μας φτώχειας αλλά με την ελπίδα της ανέλιξης και της κοινωνικής κινητικότητας. Θα ρωτήσει (ίσως) να μάθει πώς οι γονείς του κατάφεραν, αλλά και πώς είχαν και τη δυνατότητα, να σπουδάσουν στο εξωτερικό, κάτι που τους επέτρεψε να έχουν μια θέση στον εργασιακό στίβο.

Η ιστορία όμως δεν είναι παρελθόν, τα όριά της μεγαλώνουν πλέον, φτάνουν στο σήμερα ίσως και στο αύριο· εκεί όπου ο Εμμανουήλ θα αναρωτιέται σε ποιο πλαίσιο θα μπορέσει ο ίδιος να βάλει το ίχνος του στο νήμα που διατρέχει την ιστορία.

Κατά συνέπεια την Κυριακή στις 7 Ιουλίου θα ψηφίσω εκπροσωπώντας κυρίως τον Εμμανουήλ και όχι τον εαυτό μου. Γιατί πιστεύω, χωρίς να θέλω να το κάνω, δραματικό, ότι είναι μια τελευταία ευκαιρία για τη χώρα να βγει από το πλαίσιο της υπερπολιτικοποίησης, των χαρακωμάτων, της στρέβλωσης. Μια ευκαιρία να αναπτύξει τις δεξιότητές του, να έχει την επιλογή τού πού θα ζήσει, να ξέρει ότι υπάρχει και ένα πλαίσιο στην πατρίδα του μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί, ένα πλαίσιο ελευθερίας, ισονομίας και εξέλιξης. Και, παραφράζοντας κάπως τον Επίκτητο, να έχει, ο Εμμανουήλ και η γενιά του, τη δυνατότητα να μεγαλώσει σε μια χώρα που θα μπορεί να γίνει πραγματικός κύριος του εαυτού του· ώστε να μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος.

[ Εικόνα ]