Μουσουλμάνοι και ρατσισμός

D
Αλέξανδρος Χαρκιολάκης

Μουσουλμάνοι και ρατσισμός

Οι κρίσεις και οι δύσκολες εν γένει καταστάσεις που βιώνει ένα σύνολο ανθρώπων είναι ικανές να αποκαλύψουν τα μύχια συναισθήματα, τις σκοτεινές σκέψεις που κρύβονται βαθιά μέσα τους, που δεν φανερώνονται μέχρι να υπάρξει η κατάλληλη στιγμή. Οι άνθρωποι που περιγράφω είναι οι γύρω μας, οι συνάδελφοί μας, οι παλιοί μας γνωστοί. Όσο τα πράγματα πάνε πρίμα, είναι μέχρι και μεγαλόψυχοι — δείχνουν να πιστεύουν στα ίδια πράγματα με σένα, στις αξίες που διαμορφώνουν το πλαίσιο της ελευθερίας, της ισότητας και της νομιμότητας μέσα στο οποίο επιθυμείς να ζεις. Ξαφνικά όμως όλα αλλάζουν. Μία ακραία κατάσταση έρχεται, και τότε αντιλαμβάνεσαι ότι, στην ουσία, πολλοί από αυτούς που μοστράρουν δυστυχώς ακόμη και την ευρωπαϊκή σημαία, είναι ένα μάτσο μισαλλόδοξοι, ακραίοι άνθρωποι, που η ρητορική τους ελάχιστα διαφέρει, αν διαφέρει, από της Χρυσής Αυγής. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτοί προτάσσουν το εθνικό συμφέρον και λένε ότι δεν θέλουν να συνυπάρξουν με ανθρώπους άλλης κουλτούρας, ανθρώπους που φυσικά είναι πρόθυμοι να τηρήσουν τη νομιμότητα της χώρας στην οποία φιλοξενούνται.

Ζω σε μια χώρα όπου η συντριπτική πλειοψηφία είναι, τουλάχιστον στα χαρτιά, μουσουλμάνοι. Είναι μια σχετικά συντηρητική χώρα, όπου ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων έχει αποφασίσει να ακολουθεί τις διδαχές του Ισλάμ. Αυτό σημαίνει ότι αρκετές γυναίκες φοράνε μαντίλα ή ακόμη και νικάμπ, άντρες πηγαίνουν στη προσευχή της Παρασκευής με ευλάβεια κλπ. Αν αυτά αποτελούν λόγο για να θεωρεί κάποιος ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τους λαούς της Ευρώπης, θα ήθελα να το ξέρω. Κάποιοι λένε ότι οι γυναίκες είναι υποχείρια των αντρών, αλλά στην Τουρκία χονδρικά ένας στους δύο γάμους διαλύονται, κυρίως κοινή συναινέσει. Εκτός από τις όποιες παθογένειες που μπορεί κανείς να εντοπίσει όσον αφορά τον θεσμό του γάμου, βγάζουμε και ένα άλλο συμπέρασμα, αυτή τη φορά θετικό: οι γυναίκες συμφωνούν να ανεξαρτητοποιηθούν από μία σχέση που τις καταπιέζει.

Πάνω στη γη αυτή τη στιγμή βρίσκονται περίπου 1,7 δισεκατομμύριο άνθρωποι που είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Όσοι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί τους, με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των 1,7 δισεκατομμυρίων που συμφωνούν να τηρούν τη νομιμότητα, είναι ρατσιστές. Είναι τόσο απλό. Οι προβατόσχημοι ρατσιστές κρύβονται σε λόγια που μιλούν για διαρκή φονταμενταλισμό, φέρνοντας ως παράδειγμα για το τι γίνεται στο Ισλάμ χώρες όπως την Υεμένη ή τη Σαουδική Αραβία. Στη Βόρειο Κορέα, βέβαια, μία άθρησκη χώρα, οι άνθρωποι υφίστανται παρόμοια καταπίεση, ενώ ας δούμε και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής όπου κυριαρχεί ο χριστιανισμός σε ποια κατάσταση βρίσκονται…

Ξέρω ότι πολλοί θα πουν ότι υπερασπίζομαι τη Τουρκία, επειδή ζω εδώ. Δεν υπερασπίζομαι κανένα φονταμενταλισμό, κανέναν τρελό που ζώνεται με εκρηκτικά και πηγαίνει και ανατινάζεται ανάμεσα σε ένα πλήθος άγνωστών του ανθρώπων, δεν υπερασπίζομαι κανέναν που επιθυμεί η ανήλικη κόρη του να υποστεί κλειτοριδεκτομή, δεν υπερασπίζομαι κανέναν άθλιο τρομοκράτη, κανέναν φανατικό κάθε είδους, κανέναν φονιά, ισλαμιστή και μη, δεν υπερασπίζομαι κανέναν που μπαίνει στο Charlie Hebdo και εκτελεί σκιτσογράφους επειδή δεν του αρέσουν αυτά που γράφουν ή ζωγραφίζουν για τον Μωάμεθ (ή για τον Χριστό), τέλος, δεν υπερασπίζομαι κανέναν από αυτούς που θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη και να επιβάλουν ήθη και έθιμα που απαγορεύονται από τη νομοθεσία των ευρωπαϊκών χωρών.

Υπερασπίζομαι όμως εκείνους τους μουσουλμάνους, εκείνους τους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και προσπαθούν να φύγουν όσο πιο μακριά από το κακό που συμβαίνει στην πατρίδα τους και είναι πρόθυμοι να πάνε στην Ευρώπη και να δουλέψουν και να προκόψουν παραμένοντας μουσουλμάνοι επειδή έτσι θέλουν. Υπερασπίζομαι τους Τούρκους φίλους μου που είναι μουσουλμάνοι (δεν είναι και πολλοί, μη νομίζετε) και αυτή τη στιγμή τούς επιτίθεται όλος ο εσμός των αχρείων ρατσιστών και τους ζητά να λογοδοτήσουν για πράξεις μουρλών φανατικών, τις οποίες οι ίδιοι πρώτοι-πρώτοι καταδικάζουν. Υπερασπίζομαι, τέλος, τον ορθό λόγο και την κοινή λογική ενάντια στην παραπληροφόρηση και τις κορόνες και τα ψέματα του τύπου, «Οι ανήλικες νύφες θα φτάσουν το 1,2 δισ. σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ» (τεράστιο ψέμα που διάβασα σε τοίχο πρώην «φίλου» στο Facebook χωρίς καμία τεκμηρίωση) ή ότι, «Οι Πακιστανοί βιάζουν επειδή τούς το επιβάλλει η θρησκεία τους».

Και κάτι ακόμη: υπερασπίζομαι τα μικρά παιδιά, που δεν καταλαβαίνουν από θρησκείες, από μουεζίνηδες και μουλάδες, από φονταμενταλιστές που θέλουν να τα στρατολογήσουν, από ρατσιστές που δεν τα θέλουν στη χώρα τους για να μην τους μολύνουν τον ορίζοντα.

Αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν μόνο από παιχνίδι, από αγάπη και από ξεγνοιασιά.