Ο Θεός είναι γυναίκα

«Θα ’ρθει μια στιγμή που θα χτυπήσεις την πόρτα και δεν θα ’ναι κανένας εκεί για να σου ανοίξει, και αυτή η πόρτα θα είναι αιωνίως κλειστή για εσένα. Θα μετανιώσεις — μα θα ’ναι αργά», μου εξηγούσε σε άπταιστα στομφώδη ελληνικά μπροστά στα ειδωλολατρικά ανάκτορα του Γαλέριου της Ναυαρίνου, όπου με πέτυχε να τρώω τα φαλάφελ που μόλις είχα αγοράσει από τους Άραβες της Ιπποδρομίου, κάποιος Νοτιοκορεάτης Ιεραπόστολος μιας χριστιανικής αίρεσης στην οποία πιστεύουν πως ο δρόμος προς τον Θεό έρχεται με τη λατρεία της Παναγίας.

Αυτή ήταν βέβαια η πρώτη και η τελευταία φορά που άκουσα εκπρόσωπο θρησκείας να μην είναι πατριαρχικός, αλλά να αναφέρεται σε λατρεία γυναίκας. Και ήρθαν στο κατάλληλο μέρος: γιατί, αν ζεις στη Ναυαρίνου, εξυπακούεται πως πιστεύεις ότι ο δρόμος προς τη θέωση έρχεται μέσα από τη λατρεία στη γυναίκα — απλά δεν περιμένεις να σου το πει κανένας ιεραπόστολος.

Προσπάθησα να αρνηθώ ευγενικά το preaching τους, καθότι φανατικός άθεος παιδιόθεν, αλλά μου είχαν τραβήξει την προσοχή όλα αυτά τα σπάνια στοιχεία που διέθεταν. Για να φανταστείτε, δεν προσπάθησαν να μου δείξουν κάποιο βιβλίο: έβαλαν ένα βίντεο να παίξει στο τάμπλετ τους. Βίντεο στα ελληνικά. Μιλούσε για το πώς πρέπει να λατρεύουμε την Παναγία — και μάλιστα την έδειχνε κιόλας (κάπως σαν την Κατερίνα Παπουτσάκη, να φανταστείτε).

Να σας πω την αμαρτία μου, βαρέθηκα γρήγορα και τους είπα την αλήθεια, πως τσάμπα χάνουν τον χρόνο τους γιατί δεν πιστεύω.

Με γεμάτα ειλικρινή απορία μάτια, με ρώτησαν:

«Μα πώς είναι δυνατόν να μην πιστεύεις στον Θεό;»

«Εσείς πιστεύετε στον Αλλάχ;»

«Όχι».

«Ε, κάπως έτσι».

Και κάπως έτσι τους άφησα να συνεχίσουν τη διάδοση της θρησκείας τους σε μια κυρία που σκούπιζε έξω από το μαγαζί της, χορεύοντας με τη σκούπα της μια επιτυχία της Λέιντι Γκάγκα εκεί δίπλα στα ειδωλολατρικά ανάκτορα του Γαλέριου, που —πόσο σημαδιακό— πρώτος διέταξε τους διωγμούς των χριστιανών, με το διάταγμα ανοχής, κάπου 1.700 χρόνια από σήμερα.

Έπειτα, βιαζόμουν και τρομενά να επιστρέψω στο σπίτι μου, γιατί είχα ένα επείγον τσατ. Για δουλειά, όχι με γυναίκα.

Μά την Παναγία.