Ταξίδια

Μία από τις ερωτήσεις που μου κάνουν πολλοί όταν πρωτογνωριζόμαστε και μαθαίνουν πού βρίσκομαι είναι αυτή: «Άρα μένεις μόνιμα στην Κωνσταντινούπολη, ε;» Πάντοτε σε τέτοιες ερωτήσεις απαντάω κι εγώ με ερώτηση: «Τι σημαίνει μόνιμα για σένα;» Αυτή η αίσθηση της μονιμότητας είναι, κατά τη γνώμη μου, η πλέον αντιπαραγωγική διαδικασία στην οποία μπορεί να εμπλακεί ο άνθρωπος. Το να αράξεις σε έναν τόπο δίχως να έχεις επιλογές, δίχως να κινείσαι διαρκώς.

Ο Νοέμβριος ήταν αρκετά περιπετειώδης από την άποψη της κινητικότητας. Βρέθηκα από το κρύο της Ρίγας, στη ζέστη της Μπραζίλια και από την υγρή Κωνσταντινούπολη στην ξηρή ατμόσφαιρα της Αθήνας. Κοντολογίς, έζησα σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις για διαστήματα μεγαλύτερα των τριών ημερών.

Το ταξίδι είναι μία από τις σημαντικότερες εμπειρίες που μπορεί να αποκομίσει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Όσα βιβλία κι αν διαβάσεις, όσες ταινίες κι αν δεις, πρέπει να ταξιδέψεις για να δεις όσα δεν χορταίνει το μάτι σου και οι αισθήσεις σου, για να ανοίξεις πόρτες στον κόσμο. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις μακριά για να αλλάξεις τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο. Αρκεί και ένα μικρό πέρασμα των συνόρων προς μια άλλη χώρα, μια άλλη κουλτούρα (όσο κοντινή κι αν είναι με την εντόπια κουλτούρα, πάντα θα είναι διαφορετική), για να σε κάνει πιο ανεκτικό, πιο δεκτικό, πιο ανοιχτό.

Μου αρέσει να ταξιδεύω, δεν το κρύβω, και η δουλειά μου αυτή την εποχή μού παρέχει ευτυχώς τη δυνατότητα. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει ενταθεί, όπως έχει ενταθεί και ο όγκος της δουλειάς μου. Αλλά δεν παραπονιέμαι, έστω και αν τον προηγούμενο μήνα ήμουν λίγο σαν τον παράξενο ταξιδιώτη.

Παράλληλα όμως, ακριβώς με το να είμαι σαν τον παράξενο ταξιδιώτη, με τη βαλίτσα στο χέρι, είδα πράγματα που με συγκλόνισαν. Όπως τον Καθεδρικό Ναό της Μπραζίλια που βλέπετε στη φωτογραφία, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Όσκαρ Νίεμαϊερ. Πρόκειται ίσως για τον ωραιότερο λατρευτικό τόπο που έχω δει με τα μάτια μου, συμπεριλαμβανομένης της Αγίας Σοφίας αλλά και άλλων ναών (τζαμιά, παγόδες, εκκλησίες όλων των δογμάτων). Εγώ λοιπόν, ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει σε δόγματα και θρησκείες, βρέθηκα να κοιτάζω αχόρταγα αυτόν τον ναό και να θαυμάζω τις δυνατότητες του ανθρώπινου πνεύματος.

Η διαφορετικότητα και το απίθανο είναι αυτό που τελικά προσδιορίζει την ύπαρξή μας σε αυτή τη ζωή. Λειτουργεί σαν σπινθήρας ανάφλεξης στο μυαλό, για να μας καταδείξει την πραγματικότητα σε μια ολότητα που συμπεριλαμβάνει όλες τις έννοιες που δεν τις βλέπουμε αλλά που υπάρχουν, όλες τις έννοιες που καθορίζουν τη θέση μας μέσα σε έναν πολυπλόκαμο κοινωνικό και παγκόσμιο ιστό που περιμένει να τον ανακαλύψουμε.

Θα κλείσω με κάτι χιλιοειπωμένο αλλά τελικά αληθινό: το μεγαλύτερο κέρδος στη ζωή είναι τα ταξίδια και οι εμπειρίες: μη χάνετε καμία ευκαιρία να τα πραγματοποιείτε.

Καλώς σας ξαναβρίσκω λοιπόν!