Τούλια

D
Αλέξανδρος Χαρκιολάκης

Τούλια

Με αφορμή τον φαντασμαγορικό γάμο της κόρης του πολυχρονεμένου μας Προέδρου, έχει ξεκινήσει μία συζήτηση με πολλές προεκτάσεις, lifestyle και μη. Μεγάλος σάλος ξέσπασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την παρουσία του Χουλουσί Ακάρ, αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, στο πλευρό του γαμπρού, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, ως μάρτυρα. Εδώ να τονίσουμε ότι στην Τουρκία δεν υφίσταται ως νομική οντότητα η έννοια του θρησκευτικού γάμου οποιουδήποτε δόγματος ή θρησκείας και οι γάμοι είναι αυστηρά κοσμικοί στη βάση τους. Λέω όμως «στη βάση τους» γιατί στη σημειολογία τους πολλές φορές εμπεριέχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που παραπέμπουν στη θρησκεία — στο Ισλάμ για την ακρίβεια, καθώς η πλειοψηφία των πολιτών είναι μουσουλμάνοι, ενώ οι χριστιανοί έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κι ένα δεύτερο γάμο, θρησκευτικό αυτή τη φορά, σε όποια εκκλησία επιθυμούν.

Επανέρχομαι στο θέμα του Χουλουσί Ακάρ ο οποίος κατακρίθηκε έντονα ότι πηγαίνει σε γάμους και πανηγύρια όταν αυτή τη στιγμή μαίνονται συγκρούσεις στις ανατολικές περιοχές της χώρας και καθημερινά πεθαίνουν άνθρωποι. Εγώ πιστεύω ότι αυτό που εξόργισε πολλούς, και έγινε η αιτία της επίθεσης μέσω social media, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Στη συνείδηση πολλών Τούρκων, ο στρατός αποτελεί ένα ιδιόμορφο προπύργιο κοσμικότητας, έναν κυματοθραύστη ικανό να αποκρούσει τα στίφη των γενειοφόρων μουσουλμάνων που επιθυμούν να μετατρέψουν την Τουρκία σε ισλαμική χώρα. Ο Πρόεδρος έχει στοχοποιηθεί ως ο κύριος υπεύθυνος για την απόπειρα περαιτέρω συντηρητικοποίησης της χώρας, κάτι που έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό. Το να βλέπουν λοιπόν κάποιοι τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου να προσφέρει τη στήριξή του ως υποτακτικός τούς τσιγκλάει μέχρι εκεί που δεν παίρνει.

Δεν πρέπει όμως να αφήσω στην άκρη το ζήτημα του lifestyle. Η Τουρκία, ζώντας πλέον σε μια οικονομική ευμάρεια άλλου τύπου, έχει υιοθετήσει δυτικές συνήθειες σε ακραίο βαθμό, μπολιασμένες όμως με μπόλικο ισλαμικό κιτς μέσα τους. Τι στα πάρκα τρέχουν με τα νυφικά και φωτογραφίζονται, τι λιμουζίνες νοικιάζουν, τι λέιζερ και μουσική από τον Πόλεμο των Άστρων παίζεται για να κάνουν την εμφάνισή τους η νύφη και ο γαμπρός, γενικώς όλα αυτά που βλέπουμε σε αστεία βίντεο στο YouTube συμβαίνουν εδώ. Μέσα σε όλα όμως, ακόμη και σε αυτά που περιγράφω παραπάνω, έχεις νύφες φασκιωμένες από πάνω μέχρι κάτω, με το πρόσωπό τους μονάχα να φαίνεται, με αντιαισθητικά νυφικά με φραμπαλέδες και τούλια για να κρύβουν τις καμπύλες τους. Ακραίες αντιθέσεις για άλλη μία φορά αλλά και ακραίο κιτς. Αρκεί μία βόλτα στα πάρκα το Σαββατοκύριακο για να δει νύφες παντού, να φωτογραφίζονται με φόντο το —λίγο— πράσινο, λες κι αυτό αντιπροσωπεύει την Πόλη.

Δεν ξέρω αν οι αναγνώστες μας παρακολουθούσαν παλαιότερα μία σειρά με τον Γιάννη Μπέζο να κάνει τον Ζάχο Δόγκανο. Στους τίτλους αρχής, αν δεν κάνω λάθος, ο Μπέζος-Δόγκανος ακολουθείται από πάρα πολλές γυναίκες, μιας και είναι μέγας καρδιοκατακτητής αλλά ταυτόχρονα και φανατικός εργένης. Σε ένα από τα επεισόδια της σειράς, ο Δόγκανος καταδιώκεται από καμιά τριανταριά γυναίκες με νυφικά που θέλουν σώνει και ντε να τον πιάσουν και να τον παντρευτούν. Ξυπνά κάθιδρος ο καημένος. Αν κάποιος από τους αναγνώστες, ή και τις αναγνώστριες, καθώς κυκλοφορούν και πολλοί γαμπροί στα πάρκα της Πόλης τα Σαββατοκύριακα, έχει παρόμοιο σύνδρομο καταδίωξης, θα τους συμβούλευα να τα αποφεύγουν. Στα πάρκα της Πόλης θα αισθανθούν περικυκλωμένοι και περικυκλωμένες — και δυστυχώς η ιδιομορφία του εδάφους δεν θα τους ευνοήσει για να ξεφύγουν.