Υπέρβαση

Μεσημεριανή βόλτα στη σχεδόν φθινοπωρινή Αθήνα. Ο ήλιος απρόσμενα ζεστός. Βυθίζομαι στις σκέψεις μου και συνειδητοποιώ ότι ο λόγος που με κρατάει ακόμα σε αυτή την πόλη ταυτίζεται με αυτόν που δεν με αφήνει να της ξεφύγω: η πρόκληση απέναντι στο άγνωστο. Πέφτω πάνω στους πρώτους δρομείς που έχουν αρχίσει να τερματίζουν. Στα πρόσωπά τους, τα σημάδια της κούρασης και το χαμόγελο των ενδορφινών διατυμπανίζουν τον άθλο της ημέρας. Οι προσπάθειες μηνών μόλις ευοδώθηκαν. Αν υπάρχει μία έννοια αιωνιότητας που μπορούμε να κατανοήσουμε, αυτή είναι μόνο μέσα στο εφήμερο.

[ Εικόνα: Πίτερ Μπρίγκελ ο Πρεσβύτερος, Τοπίο με την Πτώση του Ίκαρου (1558) ].