Α η δ ί α !
Άλλο ήταν το θέμα για το σημερινό κομμάτι, αλλά αυτό που έγινε στην Άγκυρα δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Η λέξη του τίτλου περιγράφει τα αισθήματα όλων όσων γνωρίζω κι έχουν δυο δράμια μυαλό στο κεφάλι τους. Άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια πορείας ειρήνης στην πρωτεύουσα της Τουρκίας, την Άγκυρα, όταν έγιναν δύο εκρήξεις. Υπάρχει ένα βίντεο που έχει καταγράψει τη στιγμή της έκρηξης. Μπροστά οι άνθρωποι χορεύουν το Halay, τον παραδοσιακό χορό των Κούρδων, και ξαφνικά από πίσω μια τρομακτική έκρηξη στέλνει —σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ενδείξεις— κοντά στους 100 ανθρώπους στο θάνατο, ενώ τραυματίζει άγνωστο πόσους. Κι όλα αυτά στη πρωτεύουσα της χώρας, σε ένα καλά φυλασσόμενο και κεντρικό μέρος, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Είναι απελπιστικό το συναίσθημα να σκέφτεσαι ότι άνθρωποι σκοτώθηκαν επειδή διαδήλωναν την πεποίθησή τους ότι δεν πρέπει να υπάρχει πόλεμος. Αυτή η παράλογη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή με ευθύνη πολλών, ανάμεσα σε αυτούς φυσικά και της Δύσης, πρέπει να λυθεί με κάποιον τρόπο και γρήγορα.
Όμως η κατάσταση αυτή είναι βούτυρο στο ψωμί των ολιγαρχών που θέλουν να διαφεντέψουν χώρες όπως η Τουρκία. Αυτές τις μέρες θα ακούσουμε πολλά: οι μεν θα κατηγορούν τους δε για προβοκάτσια, ενώ κάποιοι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν το γεγονός πολιτικά και θα το κάνουν με ξεδιαντροπιά. Όλοι αυτοί είναι κομμάτια μιας καταστροφικής λογικής που θέλει ανθρώπους να πεθαίνουν σαν τις μύγες επειδή έτσι πιστεύουν ότι θα πετύχουν τους σκοπούς τους.
Πολλοί λένε ότι η τρομοκρατία είναι κι αυτή μια πολιτική πράξη. Το να σκοτώνεις ανθρώπους για να επικρατήσει η ιδεολογία σου ή ο φανατισμός σου είναι κι αυτό κάτι που μπορεί να συμπεριληφθεί σε κάποιου είδους πολιτικό ακτιβισμό. Ίσως μέσα στα στενά, θεωρητικά πλαίσια των κοινωνικών επιστημών να μπορούσα να το δεχτώ. Σαν άνθρωπος όμως, δεν γίνεται να δεχτώ και να εκλογικεύσω τη δολοφονία όταν αυτή γίνεται μέσα στα πλαίσια δημοκρατιών, έστω ατελών, και να τη συζητάω αφ’ υψηλού. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ!
Σήμερα πέθαναν τόσοι άνθρωποι στην Άγκυρα χωρίς να φταίνε σε τίποτα, νέοι άνθρωποι που πήγαν να διαδηλώσουν για την Ειρήνη. Αυτό δεν γίνεται να είναι κάποιου είδους ακτιβισμός, είναι στυγερή δολοφονία και δεν πρέπει να υπάρχει κοινωνία που να το δέχεται έτσι αγόγγυστα, με απάθεια και συγκατάβαση.