Tiergartenstrasse

Από το 1933 έως το 1939  υπολογίζεται ότι στειρώθηκαν πάνω από 360.000 άνθρωποι στη Ναζιστική Γερμανία εξαιτίας του νόμου για την υποχρεωτική στείρωση που είχε περάσει το ναζιστικό καθεστώς ήδη από το 1933 για τους ψυχικά νοσούντες. Το 1939 όμως η κλιμάκωση εναντίον των ψυχικά νοσούντων αλλά και των αναπήρων παίρνει άλλες διαστάσεις καθώς αρχίζουν οι μαζικές δολοφονίες τους. Το πρόγραμμα θα πάρει την κωδική ονομασία T4, μια συντομογραφία της οδού Tiergartenstrasse 4, δηλαδή του δρόμου όπου βρισκόταν το κτίριο από όπου συντονιζόταν το πρόγραμμα εξόντωσης. Στην αρχή το πρόγραμμα στόχευε τα παιδιά κάτω των τριών ετών που είχαν σύνδρομο Down και εγκεφαλικές παραλύσεις. Για την υλοποίηση της ευθανασίας, ή του « θανάτου ελέους» όπως ονομαζόταν, χρειαζόταν η έγκριση μιας επιστημονικής επιτροπής. Με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το πρόγραμμα επεκτάθηκε και σε ενηλίκους αδιακρίτως εθνικότητας.  Έξι στρατόπεδα συγκέντρωσης στήθηκαν για τη συστηματική εξόντωση ανάπηρων ή ψυχικά νοσούντων ανθρώπων. Οι φονικές ενέσεις και η ασιτία θεωρήθηκαν ως αργές μέθοδοι εξόντωσης και τα στρατόπεδα αυτά είναι τα πρώτα στα οποία εφαρμόστηκε η μαζική εξόντωση με αέρια που αργότερα επεκτάθηκε και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης: η βιομηχανοποίηση της εξόντωσης εφαρμόστηκε ως πειραματικό πεδίο πρώτα στους πιο αδύναμους. Υπολογίζεται ότι 250.000 ψυχικά νοσούντες ή ανάπηροι εξοντώθηκαν από τους Ναζί.

[ Εικόνα: προπαγανδιστική αφίσα των Ναζί για το πόσο δαπανηροί είναι οι ανάπηροι σε ένα κράτος ].