Χτες στην Αλφάμα…

ΚΑΡΤΑ ΕΠΙΒΙΒΑΣΗΣ.—Αυτή είναι μια κάρτα επιβίβασης που θα αποδειχτεί άχρηστη, την Τρίτη η ραδιοφωνική διαδρομή για τον Πλανήτη Γραφή, με αφετηρία τον Amagi en Salonico, δεν θα γίνει, ο παραγωγός θα απουσιάζει, θα μπορούσε να το πει κανείς ακύρωση, αλλά το ορθότερο θα ήταν να το δει ως καθυστέρηση, διότι πάντα φτάνει κανείς στον προορισμό του, ώρες αργότερα, ίσως μέρες αργότερα, αλλά φτάνει, βολεύει να γίνεται αντιληπτό ως καθυστέρηση το επιπλέον ενδιάμεσο διάστημα, επιτρέπει αισιοδοξία, κάνει λιγάκι πικαρέσκ την αναδρομική αφήγηση, αυτή που έχεις έτοιμη όταν (εντέλει) φτάνεις στον προορισμό, αρκεί βεβαίως να βρεις κάποιον διατεθειμένο να σε ακούσει, διότι κακά τα ψέματα, στο μεταξύ, οι εντός του προορισμού δεν παραλείπουν να ζουν και να φτιάχνουν και να αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες, όλοι μαζί ενόσω εσύ απολαμβάνεις την απατηλή σαγήνη της καθυστέρησής σου, όπως ας πούμε τότε στο αεροδρόμιο του Μονάχου, που είχες τρεις ώρες αναμονή της πτήσης για τη Λισαβόνα, κι ήταν η πρώτη σου φορά σε κείνο το αεροδρόμιο, τόσο φιλόξενο που το κατάλαβες αμέσως ότι ωραιότατα θα κυλήσει το τρίωρο, δίπλα στις μηχανές του καφέ ράφια με δεκάδες εφημερίδες, και τραπεζάκια για να τις ακουμπάς, και χώροι καπνιστών κάθε τόσο, και αναπαυτικά καθίσματα πλάι σε γενναιόδωρες τζαμαρίες, και κόσμος, πανέμορφος κόσμος να βηματίζει στα γυαλισμένα δάπεδα, πέρασε τόσο αβασάνιστα το τρίωρο ώστε σχεδόν την τελευταία στιγμή έφτασες στη θύρα, όπου διαπίστωσες ότι είχε ήδη αναγγελθεί μια τρίωρη καθυστέρηση, απογοητεύτηκες, υπολόγισες την πιθανή ώρα άφιξης, σκέφτηκες πως δεν είχες κάτι σπουδαίο να χάσεις, οι εργασίες άρχιζαν νωρίς το άλλο πρωί, κοίταξες τα χαρτιά σου, μάλλον δεν θα προλάβαινες ένα προγραμματισμένο δείπνο στην Παλιά Πόλη, την Αλφάμα, μα τελοσπάντων δεν ήταν δα και κάποια απώλεια τρομερή, άρχισες ήδη να σκέφτεσαι ότι ήταν για καλό η καθυστέρηση αυτή, μια απροσδόκητη δεύτερη ευκαιρία να δοκιμάσεις τις ίδιες πολυτέλειες ξανά, ίσως να εντοπίσεις σημεία που σου διέφυγαν, έντυπα που αγνόησες, μαγαζιά που προσπέρασες, α, ναι, τι δώρο η καθυστέρηση αυτή! και όντως το εξάντλησες, και το αναμάσησες κάμποση ώρα όσο πετούσες εντέλει για τη Λισαβόνα, όπου έφτασες ωστόσο κατάκοπος, τσαλακωμένος, και είδες, μόλις έστριψε το ταξί για την είσοδο του ξενοδοχείου, τον τελευταίο που επιβιβάστηκε, ολόφρεσκος, καλοντυμένος, στο λεωφορείο που θα πήγαινε την ομάδα των συνέδρων στην Αλφάμα, επειδή η καθυστέρηση είναι καθυστέρηση, όσο κι αν ξεγελιέσαι με το ευφρόσυνο περίβλημά της, κανένας δεν θα σε περιμένει για πάντα, βαρύθυμος λοιπόν αναζήτησες στην ερημιά γύρω από το απόκεντρο ξενοδοχείο κάπου να φας, βρήκες ένα παρακμιακό υβρίδιο ταβέρνας και μπακάλικου, έφαγες όπως-όπως, πήγες για ύπνο, το άλλο πρωί , στο πρώτο διάλειμμα, όποια κουβέντα έπιανε το αυτί σου άρχιζε: Χτες στην Αλφάμα…, και κανείς δεν είχε διάθεση να ακούσει για το δικό σου χτες, διότι είχες φτάσει μεν στον προορισμό, μα όσο διασκέδαζες την παρατεταμένη αναμονή σου, κάποιοι ανέπτυσσαν δεσμούς, κάποιοι διαμόρφωναν τον προορισμό δρώντας εντός του, κι ακόμη και σήμερα, το πρωί αυτής της Κυριακής, οπότε εκδίδεται η προορισμένη να ακυρωθεί Κάρτα Επιβίβασης, της Κυριακής που κορυφώνει μιαν ατέλειωτη καθυστέρηση (από το 2009;), περιβεβλημένη στην αρχή παρήγορες επιφάσεις πολυτέλειας, κατόπιν την απατηλή χαρά της αγανακτισμένης δράσης, θυμάσαι αυτή την ιστορία και λες, θα περιμένεις ως το βράδυ για να δεις αν όντως ξεκινά η πτήση, μα με την ολόπικρη βεβαιότητα ότι ο προορισμός έχει πια τόσο πολύ αλλάξει που είναι αμφίβολο αν σε χωρά… (Η εκπομπή «Πλανήτης Γραφή» θα είναι πάλι μαζί σας την Τρίτη 29/9. Οδηγίες και πληροφορίες στην Κάρτα Επιβίβασης που θα αναρτηθεί την Κυριακή 27/9).