Αλέξανδρος Χαρκιολάκης

Λεπτές ισορροπίες, αργοπορία και μια νέα, και αδυσώπητη, πραγματικότητα.

Πουλώντας πεπόνια στους δρόμους της Πόλης, που αλλάζει μπροστά στα μάτια σου γενιές και γενιές τώρα.

Μία προσπάθεια χαρτογράφησης των εκλογών της 1ης Νοεμβρίου.

Για την ώρα που δεν αλλάζει στη Τουρκία και τον κάθε λογής προστατευτισμό.

Ζογκλέρ που παίζουν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα και οδηγοί που παίζουν με τον θάνατο: «ανατολίτικη» αμεριμνησία.

Η τρομοκρατία είναι εν ψυχρώ δολοφονία και όχι πολιτική πράξη.

Ένα απολαυστικό διήμερο με μουσική μεγάλης ολκής, σε ένα Μέγαρο που κινδυνεύει άμεσα, και ανεπίτρεπτα, με αφανισμό.

…αν και με σχεδόν δύο εβδομάδες καθυστέρηση· και με έξτρα μπόνους στους δημόσιους υπαλλήλους.

Η Πόλη μεγαλώνει, ωριμάζει, ενσωματώνει, αλλά κάθε ψήγμα του παρελθόντος γεννά τη δική σου Πόλη.

Ο Χραντ Ντινκ θα φρόντιζε ακόμη και γι’ αυτούς: γι’ αυτούς που θα τον περίμεναν στις σκιές, κοιτώντας δήθεν τα κινητά τους.