Καθ’ οδόν προς τη λήξη ενός έτους δίχως περιθώρια.
Η ηθική υπεροχή δεν συγχωρεί συμβιβασμούς και χαρές.
Το χάσμα μεταξύ παραδοτέων και παραδόσεων.
Τα παρελθόν, ενίοτε, δεν είναι αυτό που γράφουμε, αλλά αυτό που προφέρουμε.
Κάποιο Δεκέμβριο πλάι στον ωκεανό, μια ευδιάθετη παρέα βαδίζει.
Ούτε μια λέξη για την αλήθεια. Και ένα φιλί στην άκρη των χειλιών.
Οι λέξεις που γκρεμίζουν τη γαλήνη των εικόνων.
Τα μυθιστορηματικά πρόσωπα βγαίνουν στο μπαλκόνι για τσιγάρο.
Προσχήματα για να μη γράφουμε ποιήματα.
Πάντα θα μένει η απορία: Μεταξύ γραφής και γεγονότων, ποια είναι πιο απατηλή περιοχή;