Γιάννης Δημητρόπουλος

Η πανδημία μάς θύμισε ότι ο κόσμος είναι ένας και ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία μόνο στον ευρωπαϊκό μικρόκοσμό μας.

Χαμένες (και καμένες) πατρίδες, επταστάδιοι πορθμοί και ανάστροφες μετακινήσεις μεταναστών.

Ευρωπαϊκή πανσπερμία, ευρωπαϊκό χάος και ευρωπαϊκή απελπισία — αλλά και ελπίδα.

Έλληνες του εξωτερικού: ανέκαθεν παρόντες, και πρωτίστως (πλέον) «γραφικοί»...

Εκλογές στην Κροατία: οι παραδοσιακοί, οι επιφανέστεροι και οι «άλλοι».

Ρουμανία, Τρανσυλβανία , Βαλκάνια και λάθη διοικητικών υπαλλήλων στις μεταγραφές ονομάτων.

Η Γυάρος, η Μακρόνησος και το κροατικό Αλκατράζ.

Γκρατς: Ένα κάστρο στην καρδιά της Μεσευρώπης.

Πίνοντας το ίδιο κρασί με τους Αργοναύτες — ή περίπου.

Λαοί που χάνονται, λαοί που μένουν χωρίς όνομα και χωρίς παρελθόν — και λαοί που βαφτίζουν τοπικούς οίνους.