Γκαμπριέλ Ρουά, «Ο Δρόμος για το Αλταμόν»
Τρεις όψεις του χρόνου, και τρεις συνομιλίες με τη ζωή, από μία Καναδή συγγραφέα που πρέπει να ανακαλύψουμε.
Βιβή Γεωργαντοπούλου
Τσι Λι, «Η αυγή αρχίζει στα μισά της νύχτας»
Από την Πολιτιστική Επανάσταση στο κομουνιστικο-καπιταλιστικό πανεργοστάσιο που λέγεται Κίνα: δύο νουβέλες.
Chigozie Obioma, «Οι Ψαράδες»
Μια οικογένεια που είναι η Νιγηρία, και η Αφρική, σε ένα εξαιρετικό πρώτο μυθιστόρημα.
Τζέννυ Έρπενμπεκ,«Σκύβαλα»
Μια προσωπική και «ατόφια» συλλογή διηγημάτων για το Ανατολικό Βερολίνο.
Οκάκουρα Κακούζο, «Το Βιβλίο του Τσαγιού»
Ένα ρόφημα που μπορεί να είναι και μια φιλοσοφία, ένα βιβλίο που διαβάζεται απολαυστικά, σαν να πίνεις ένα καλό τσάι.
Μαρία Ιωάννου, «Καζάνι»
Μία συλλογή διηγημάτων όπου πρωταγωνιστής είναι ο βουτηγμένος σε οικονομική και αξιακή ομίχλη Δυτικός άνθρωπος και ο αχαρτογράφητος πόνος του.
Ζοζέ Σαραμάγκου, «Ο Άνθρωπος Αντίγραφο»
Σινεμά και λογοτεχνία (σκέψεις που προκάλεσε μία ανάγνωση).
Έτγκαρ Κέρετ, «Το Κορίτσι στο Ψυγείο»
Κυνικές ή αστείες ιστορίες, γλυκόπικρες ή ψυχοπλακωτικές, όνειρα και αλήθεια, για έναν κοινό κόσμο: αυτόν όπου όλοι μοιραζόμαστε εξίσου τις συμφορές.
The horror! The horror!
«Η καρδιά του σκότους»: κατάδυση χωρίς σκάφανδρο στον σκοτεινό κονραντικό βυθό, με σημείο αναφοράς την ταινία του Κόπολα.
Σελίδες
