Οι ανθισμένες κερασιές στη Superkilen

D
Ιωάννης Ιατρόπουλος

Οι ανθισμένες κερασιές στη Superkilen

Έχει κρύο ακόμη εδώ. Προχθές χιόνισε κιόλας, παρόλο που το καθολικό Πάσχα είναι σε λιγότερο από δύο εβδομάδες. Ομίχλη παντού το πρωί και το βράδυ. Ο καιρός μοιάζει με τον χειμώνα της βόρειας Ελλάδας. Χέρια στολισμένα με Μάρτη δεν θα δείτε, μιας και ο ήλιος δεν έχει κάνει ακόμη έντονη την παρουσία του. Όμως ήδη η άνοιξη έχει δείξει τα σημάδια της: η μέρα μεγαλώνει, ακούς μελωδίες πουλιών, σύντομα θα πρασινίσουν τα πάντα. Θα υποδεχτούμε επίσημα την άνοιξη όμως μόνο όταν θα ανθίσουν οι κερασιές στη Superkilen.

Superkilen είναι μια πλατεία, ή μάλλον ένα συγκρότημα πλατειών και κοινόχρηστων χώρων στην Κοπεγχάγη. Στην οποία τυχαίνει να ζω τα τελευταία τριάμισι χρόνια.

Δανία του Νότου δεν μπορέσαμε να γίνουμε ακόμη, και μάλλον δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε ποτέ. Δεν είναι κακό αυτό, δεν έχουμε την ίδια ιδιοσυγκρασία ως λαοί, αν και οι Δανοί θεωρούνται οι «Μεσογειακοί» της Σκανδιναβίας: είναι έξω καρδιά. Αντίθετα, οι Σουηδοί δείχνουν πολύ λογικοί, σχεδόν υπολογιστές, οι Φινλανδοί έχουν ένα περίεργο χιούμορ που κανένας —ούτε οι γείτονες— δεν καταλαβαίνει, για τους Νορβηγούς θα σας πω αφού τους επισκεφτώ λίαν συντόμως. Όλοι τους πάντως είναι προκομμένοι λαοί: εκμεταλλεύτηκαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ως χώρες και προόδευσαν. Οι Δανοί εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις πεδιάδες τους: παράγουν εξαιρετικά αγροτικά προϊόντα, χοιρινό κρέας, αλλά και… άνεμο: είναι πρώτοι σε παραγωγή ανεμογεννητριών στον κόσμο. Σύντομα θα γίνουν και μέσα στους πρώτους στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών: στη Βόρεια Θάλασσα φυσάει κατά μέσο όρο 25-30% περισσότερο από ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη και, επιπροσθέτως, είναι ρηχή (μέγιστο βάθος 100 μέτρα). Η Γερμανία και η Αγγλία θα επωφεληθούν τα μέγιστα από τις εγκαταστάσεις που προγραμματίζονται.

Όσο σύμμαχος όμως είναι ο άνεμος στην παραγωγή ενέργειας, τόσο εχθρός είναι όταν ποδηλατείς. Γιατί φυσάει από παντού: ανατολικός έρχεται από τα Ουράλια, βόρειος από την Αρκτική, νότιος από τη Σαχάρα —ναι, φτάνει ώς εδώ—  και δυτικός από το ρεύμα του Κόλπου. Και πάντα είναι εναντίον σου σε βαθμό εξοργιστικό: άλλη κατεύθυνση έχει το πρωί και άλλη το βράδυ. Παρ’ όλα αυτά όμως, το ποδήλατο είναι το πιο δημοφιλές μέσο μεταφοράς της πόλης και χρησιμοποιείται ακόμη και τον χειμώνα, όταν όλα είναι χιονισμένα — απλώς αλλάζεις ελαστικά. Πρόσφατα ο Δήμος επέκτεινε εγκαταστάσεις ποδηλάτων, όπου μπορείς να νοικιάσεις ένα παίρνοντάς το από ένα σημείο της πόλης και αφήνοντάς στο σε ένα άλλο. Όμως στους Δανούς δεν άρεσε αυτό: ποδήλατο έχουν όλοι. Περισσότερους ποδηλατόδρομους θέλουν, για να κυκλοφορήσουν με ασφάλεια. Δεν ήταν βέβαια εύκολο να το συνηθίσουν: τριάντα χρόνια τούς πήρε.

Αυτά τα πολύ λίγα σαν μια πρώτη επαφή με το νότιο κομμάτι της Σκανδιναβίας. Να είμαστε γεροί και θα τα ξαναπούμε. Vi ses!