Η ιστορία του περίφημου Χάρνακ Χάους στο Βερολίνο: Η ιστορία του 20ού αιώνα.

Για την (αυτο)βιογραφία του Ντέιβιντ Λιντς, «Χώρος Ονείρων» (μετάφραση Αφροδίτη Γεωργαλιού, Εκδόσεις Ροπή).

Για το μυθιστόρημα της Kateřina Tučková, «Οι θεές της Ζίτκοβα» (μετάφραση Κώστας Τσίβος, Εκδόσεις Ίκαρος).

Ποια είναι η μαζική λύση για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης που θα μπορούσε να λειτουργήσει και επ’ ωφελεία της Ελλάδας;

Σκαρφαλώνοντας το βουνό του χρόνου: Μια αφιέρωση σε αυτές κι αυτούς που βρίσκονται μαζί μου στο ίδιο υψόμετρο – και σε όλους τους άλλους…

Για το μυθιστόρημα του Chris Carter, «Ο Νυχτερινός Διώκτης» (μετάφραση Βαγγέλης Γιαννίσης, Εκδόσεις Bell).

Για το μυθιστόρημα του Don Winslow, «Η Μονάδα» (Athens Bookstore Publications), ένα κείμενο από τη μεταφράστριά του.

Μάτι, Μαραθώνας: Το απόλυτο πριν και το απόλυτο μετά. Ή, όταν ο χρόνος σταμάτησε να κυλά.

Αναπολώντας την Προσσελήνωση: εκείνη τη μακρινή Πρώτη Φορά.

Για το βιβλίο του Θύμιου Τζάλλα, «Brexit, Ευρώπη και Ελλάδα. Οι αιτίες και οι συνέπειες του βρετανικού ευρωσκεπτικισμού» (Εκδόσεις Επίκεντρο).

Για το μυθιστόρημα του Γιάννη Μανέτα, «Τη νύχτα που αγκάλιασε το ginkgo biloba» (Εκδόσεις Αιώρα).

Πολιτική βούληση και τεχνοκρατική γνώση: μια καλή αρχή για την αραίωση του «τραπεζικού» κόκκινου από το χρωματικό φάσμα της Οικονομίας.

Για τη νουβέλα του Jean Baptiste Andrea, «Βασίλισσά μου» (μετάφραση Κώστας Κατσουλάρης, Εκδόσεις Στερέωμα).

Για το μυθιστόρημα του Ζαν-Κριστόφ Γκρανζέ, Η Γη των Νεκρών (μετάφραση: Τίνα Πλυτά, Εκδόσεις Καλέντης).

Για τη συλλογή διηγημάτων του Ανδρέα Νικολακόπουλου, «Μάκινα» (Εκδόσεις Ηδύφωνο).

Για το μυθιστόρημα του Ραμπιέ Τζαμπίρ, «Οι Δρούζοι του Βελιγραδίου» (μετάφραση Ελένη Καπετανάκη, Εκδόσεις Καστανιώτη).

Η θεωρία της σχετικότητας ως εκκοσμικευμένη εκδοχή της λαϊμπνιτσιανής θεϊστικής μεταφυσικής.

Η υποχρέωση της νέας κυβέρνησης να ξεκινήσει άμεσα την υλοποίηση της «Συμφωνίας Αλήθειας» και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει.

Η νίκη σε αυτόν τον Εμφύλιο είναι η δικαίωση της μη συμμετοχής σε αυτόν.

Για το μυθιστόρημα του Μάρκου Κρητικού, «Κάνε τον σταυρό σου» (Εκδόσεις Νεφέλη).

Ψηφίζοντας για ένα παιδί πέντε ετών.

Κύπρος: Ο τρίτος γύρος της εισβολής.

Πίνοντας το ίδιο κρασί με τους Αργοναύτες — ή περίπου.

Για το μυθιστόρημα της Λιουντμίλα Ουλίτσκαγια, «Το Πράσινο Αντίσκηνο» (μετάφραση Σταυρούλα Αργυροπούλου, Εκδόσεις Καστανιώτη).