Μία φωτογραφία, και η λεζάντα της.

Αυτοί που κοντοστέκονται, κάπου στο λιμάνι.

Η ξεχασμένη εξέγερση στο Άουσβιτς: μια σελίδα ηρωισμού και θυσίας. Ούγγροι και Έλληνες Εβραίοι εξεγείρονται και, με τον τρόπο τους, νικούν.

Γυναίκες που ξέρουν η μια τόσο καλά την άλλη, ώστε δεν χρειάζεται καν να μιλούν· αλλά το κάνουν, και είναι υπέροχο.

1969: το Ελ Σαλβαδόρ και η Ονδούρα μετρούν τους νεκρούς τους (για την μπάλα).

Για μια ζωή χωρίς στίγμα: με αγωγή, αποδοχή, κατανόηση, υπομονή, παρουσία, αγάπη και ενδιαφέρον.

Ο εσπρέσο. Η ανάγκη, η απόλαυση — και οι τελετουργίες του.

Η λέξη της εβδομάδας.

Διαφορετικοί επιβάτες, διαφορετικά συναισθήματα, γέλια και δάκρυα: η ζωή.

Παρακολουθώντας το τρέιλερ της μικρού μήκους ταινίας «Ellis» του JR.

Advocacy group: αναζητώντας το «κυτταρόπλασμα», τη μεμβράνη ανάμεσα στον πολιτικό κοινοβουλευτικό πυρήνα και στην κοινωνία.

Για να είσαι Vegan, δεν είναι απαραίτητο να μαρκάρεσαι με πυρωμένες σφραγίδες στην Ομόνοια.

Αυτό που πάντα παίρνεις μαζί σου όταν κάνεις ένα ταξίδι σαν κι αυτό.

Μία φωτογραφία, και η λεζάντα της.

Δυο λόγια για την Τζάνις.

Παλιμπαιδισμός, reverse psychology, πολλή κακία, λίγος —έως καθόλου— αυτοσαρκασμός, και μία περφόρμανς.

Ένας ρακένδυτος καλλιτέχνης που όλοι γνωρίζουν στην πόλη, όλους τούς εκπλήσσει, μα που πολύ λίγους συγκινεί.

Μια εμπειρία γεμάτη χρώμα, κρύσταλλο, αρώματα, οξύτητα, ανθρώπους και γεύσεις.

Η λέξη της εβδομάδας.

Δύο στάλες σοφίας από τα όσα μπορεί να μάθει κανείς μέσα σε ένα ταξί.

Ο άνθρωπος σε όλη του την αντιφατικότητα.

Η μεγαλύτερη γιορτή της Θεσσαλονίκης αρχίζει!

Οι άστεγοι της πλατείας Ναυαρίνου, ή: Μια πρώτη ματιά στα παγκάκια της.

Οι επιβάτες των ταξί: εμείς, μέσα από τα μάτια μιας καθόλου συνηθισμένης οδηγού ταξί.