Εκδόσεις Πατάκη

Για το μυθιστόρημα του Ορχάν Παμούκ, «Η γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά» (μετάφραση Στέλλα Βρεττού, Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα του Ίαν ΜακΓιούαν, «Καρυδότσουφλο» (Κατερίνα Σχινά, Εκδόσεις Πατάκη).

Για το βιβλίο της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς, «Ο πόλεμος δεν έχει πρόσωπο γυναίκας» (μετάφραση Ελένη Μπακοπούλου, Εκδόσεις Πατάκη).

Για τη συλλογή διηγημάτων του Γιάννη Γορανίτη, «24» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το βιβλίο των Τ. Μιχαηλίδη και Τ. Μπούντη, «Μιλώντας στην Αθηνά για το χάος και την πολυπλοκότητα» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα του Άρη Φιορέτου, «Μαίρη» (μετάφραση Κώστας Κοσμάς, Εκδόσεις Πατάκη).

Δυο λόγια για την Τετραλογία της Νάπολης της Έλενας Φερράντε (μετάφραση Δήμητρα Δότση, Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα της Σώτης Τριανταφύλλου, «Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα του Ζουλφί Λιβανελί ,«Οτέλ Κονσταντίνιγε» (μετάφραση Νίκη Σταυρίδη, Εκδόσεις Πατάκη).

Γιατί πρέπει να διαβάσουμε σήμερα την Elena Ferrante;