Ο μικρόκοσμος μιας υπηρεσίας, η πόλη στον καθρέφτη.
Το αστικό σύμπαν των ξένων επισκεπτών: ένας διπλανός, ένας άλλος κόσμος.
Δουλειά και διασκέδαση, μέσα και έξω από το ταξί.
Η κρίση ενός συμβόλου αστικότητας ως κρίση τής μη ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας.
Επιβάτες που δεν βλέπουν, σκύλοι που οδηγούν, και υποσχέσεις που δεν τηρούνται.
Αόρατοι επιβάτες, αυθαίρετοι συνειρμοί, βίοι άγνωστοι, διπλανοί.
Ένας χώρος δουλειάς, που χτυπά, βρομίζεται, κουράζεται — και αρρωσταίνει.
Η Αθήνα του Καμί και η ψευδαίσθηση της απομόνωσης.
Ζώντας σε ένα τραυματισμένο άστυ, συμβιώνοντας με το μίσος.
Επιβάτες που δεν θέλεις να ξαναδείς στο ταξί σου — αλλά που δεν γίνεται παρά να τους ξαναπετύχεις.