Βία, φόβος, ένα καλά κρυμμένο καφέ, κι ένα θριαμβευτικό pas de deux. 

Λεπτές ισορροπίες, αργοπορία και μια νέα, και αδυσώπητη, πραγματικότητα.

Οι αμπελώνες, τα λευκά κρασιά, οι παραδοσιακοί οινοποιοί και τα κρασοπουλιά της Βιέννης.

Βρυξέλλες: μία πολυεθνική πόλη, και ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.

Το «προτεσταντικό» μοντέλο: μια win-win κουλτούρα συνεργασίας και ωριμότητας.

Περπατώντας στη βροχή, καδράροντας την πόλη στα σύννεφα, τρέχοντας προς τον ήλιο.

Από τις λέσχες, τα πωλητήρια και τα καφέ, τα μουσεία σε όλο (σχεδόν) τον κόσμο εκσυγχρονίζονται για να προσελκύσουν νέο κοινό.

Πουλώντας πεπόνια στους δρόμους της Πόλης, που αλλάζει μπροστά στα μάτια σου γενιές και γενιές τώρα.

Οι ρίζες του Halloween, οι αγαπημένοι νεκροί, και ο τρόμος που μπορεί να μετατραπεί —ίσως— σε ελπίδα.

Συνεπιβάτες: ποτέ δεν μοιάζουν ο ένας με τον άλλο, μα όλοι ανήκουν σε κάποια κατηγορία (όχι πάντα την καλύτερη).

Οι Λονδρέζοι διαβάζουν στο μετρό: τα μάτια των επιβατών είναι παντού καρφωμένα σε σελίδες — κι αυτό είναι όμορφο.

Μία προσπάθεια χαρτογράφησης των εκλογών της 1ης Νοεμβρίου.

Προσπαθώντας να προσαρμοστείς και να μη φοβάσαι μέσα σε ένα καινούργιο, ένα «άλλο» περιβάλλον.

Εορτασμός της εθνικής επετείου για τη διακήρυξη της διαρκούς ουδετερότητας της Αυστρίας στη σκιά του προσφυγικού ζητήματος.

Μια διάσημη γειτονιά και το Ηβικό της Τρίγωνο.

Πόσο έτοιμος είσαι να φύγεις από τη χώρα (ψιθυριστά: να μεταναστεύσεις);

Εβδομαδιαίο (λονδρέζικο) ημερολόγιο: ο αστραφτερός χρόνος.

Μια περιήγηση στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος, στην Ουάσιγκτον. Και μια Εβραιοπούλα που της άρεσαν τα Χριστούγεννα.

Για την ώρα που δεν αλλάζει στη Τουρκία και τον κάθε λογής προστατευτισμό.

Μια ελευθερία της έκφρασης που δεν ανέχεται διαφοροποιήσεις από τη νόρμα. Και μια ανεκτικότητα που δεν θέλει παραφωνίες.

Εκπαίδευση αλληλεπίδρασης και ανοιχτής επικοινωνίας — ένα σχολείο διαφορετικό.

Πώς —και γιατί— καταργήθηκε ο πληθυντικός ευγενείας σε μία ολόκληρη χώρα.

Tate Modern: ένα αναζωογονητικό μουσείο ελευθερίας, μία πινακοθήκη ονείρων.

Πρώτη ανταπόκριση από τη Βιέννη: μια κρύα πόλη (τον χειμώνα), με ανεκτικούς και αλληλέγγυους κατοίκους.