Για το μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μίτσελ, «Τα κοκάλινα ρολόγια» (Εκδόσεις Τόπος). Γράφει η μεταφράστριά του.

Ένα υποτυπώδες σαλόνι συγγραφέων, ο υποτυπώδης καφές, η υποτυπώδης παιδική σκηνή, το υποτυπώδες εστιατόριο, και ένα σπουδαίο φεστιβάλ βιβλίου.

Το τέταρτο κείμενο μίας μεγάλης σειράς άρθρων για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, τα είδη, τους συγγραφείς και τις μεγάλες στιγμές της αφότου ξεκίνησε μέχρι σήμερα.

Το τρίτο κείμενο μίας μεγάλης σειράς άρθρων για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, τα είδη, τους συγγραφείς και τις μεγάλες στιγμές της αφότου ξεκίνησε μέχρι σήμερα.

Από το «Ανατολικά της Εδέμ» στο «Σάλεμς Λοτ».

Για τα αστυνομικά μυθιστορήματα του Βαγγέλη Γιαννίση, «Το μίσος», «Το κάστρο», «Ο χορός των νεκρών» (Εκδόσεις Διόπτρα).

Για το μυθιστόρημα του Ρίντιαν Μπρουκ, «Συμβίωση» (μετάφραση Γιώργος Μπαρουξής, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Το δεύτερο κείμενο μίας μεγάλης σειράς άρθρων για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, τα είδη, τους συγγραφείς και τις μεγάλες στιγμές της αφότου ξεκίνησε μέχρι σήμερα.

Για το μυθιστόρημα του Carl Aderhold, «Κόκκινοι» (μετάφραση Κώστας Β. Κατσουλάρης, Εκδόσεις Στερέωμα).

Για το μυθιστόρημα του Ζουλφί Λιβανελί ,«Οτέλ Κονσταντίνιγε» (μετάφραση Νίκη Σταυρίδη, Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα του Έιρικουρ Ερτν Νόρδνταλ, «Illska — Το Κακό» (μετάφραση Ρούλα Γεωργακοπούλου, Εκδόσεις Πόλις).

Πρώτο, εισαγωγικό, κείμενο σε μία μεγάλη σειρά άρθρων για τη Λογοτεχνία του Φανταστικού, τα είδη, τους συγγραφείς και τις μεγάλες στιγμές της αφότου ξεκίνησε μέχρι σήμερα.

Η μεγάλη συναυλία της Σχεδίας στην Τεχνόπολη: Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου.

Μία τηλεοπτική σειρά που ελάχιστοι θυμούνται. Μία κοινωνία σε σύγχυση. Και ένα μέλλον που επωάστηκε δεκαετίες πριν.

Καίγοντας βιβλία (που δεν διαβάστηκαν ποτέ).

Για το μυθιστόρημα του Κλάουντιο Μάγκρις, «Υπόθεση αρχείου» (Εκδόσεις Καστανιώτη), ένα κείμενο από τη μεταφράστριά του.

Για τη συλλογή διηγημάτων του Tobias Wolff, «Η χαρά του πολεμιστή» (Εκδόσεις Ίκαρος).

Κάποια νέα ήθη στον χώρο του βιβλίου και των εκδόσεων.

Για το πολυβραβευμένο μυθιστόρημα της Μάιτε Καράνθα, «Λόγια δηλητήριο» (Εκδόσεις Κέδρος), ένα κείμενο από τη μεταφράστριά του.

Για το μυθιστόρημα του Τζέφρι Ρέναρντ Άλλεν, «Η Ωδή του Λεπιδιού» (Εκδόσεις Αίολος).

Γιατί πρέπει να διαβάσουμε σήμερα την Elena Ferrante;

Για το μυθιστόρημα αγωνίας του Σαντρόνε Ντατσιέρι, «Σκότωσε τον Πατέρα» (Εκδόσεις Πατάκη).

Για το μυθιστόρημα της Πόλα Χόκινς, «Στην παγίδα του Νερού» (μετάφραση Αναστάσιος Αργυρίου, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Για το ψυχολογικό θρίλερ της Alice Feeney, «Μερικές φορές λέω ψέματα» (Εκδόσεις Bell).