Η Shamsia Hassani κάνει γκραφίτι στους τοίχους του Αφγανιστάν και μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μελετώντας ένα πρόσωπο οικείο, προδικάζοντας ένα μέλλον από το παρελθόν.

Εχθροί, ψεκασμοί και άλλα εξόχως ενδιαφέροντα.

Η κρίση του Τύπου και ο Ουμπέρτο Έκο.

Δουλεύοντας στην εφημερίδα, που είναι ένας ολόκληρος κόσμος, ξεχωριστός και ίδιος.

Για τον χειμώνα που δεν ήταν χειμώνας.

Μια ταινία, μια πόλη και το ίδιο μπλουζ ξανά και ξανά.

Μια πόλη-χωράφι, μια πόλη κατειλημμένη και κακοποιημένη.

Παράλληλες ιστορίες με κοινό υπόβαθρο συγκλίνοντος ρατσισμού.

Τι βλέπει κανείς σε ένα μουσείο, και γιατί.

Για τον αντισμήναρχο που έσωσε τον κόσμο.

Κεντρώος χώρος: ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του «Εγώ».

Πόσο μπορείς να υποφέρεις από την πατρίδα, πώς μπορεί να σε σκοτώσει ο πατριωτισμός.

Κοιτώντας μυστικά τη ζωή των άλλων και γράφοντας το σενάριό της.

Διαδρομές στην πόλη με την καλύτερη παρέα.

Διαλέγοντας προορισμούς ζωής από την αφετηρία της αστικής τοιχογραφίας.

Η περιπέτεια του Καθιερωμένου Προτύπου. 

Επιβάτες που μοιράζονται τις επαγγελματικές τους ανησυχίες στην Αθήνα της Κρίσης.

Ο χειμώνας, η κατσαρόλα ν’ αχνίζει — και όλα τα άλλα.

Διασχίζοντας ένα δρόμο-σύνορο όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. 

Τραγουδώντας μαζί με τον Σαββόπουλο, ένα σαββατόβραδο, στη Σχολή Μωραΐτη.

Μία ξεχωριστή κατηγορία, διακριτή, ενδιαφέρουσα και συνήθως πεινασμένη.

Ένα διαφορετικό τραπέζι φέτος στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός: LGBTQI δικαιώματα και διακρίσεις στον χώρο της εργασίας.

Μια αρχαία μορφή, με μία αέναη —καθαρά νεοελληνική— αναβολή ενηλικίωσης.