Πότε αλλάζει επιτέλους η δεκαετία;

Αναμνήσεις μιας παλιάς Παραμονής.

Πώς και γιατί μετρούν τον χρόνο τα μόνα όντα στον πλανήτη που δεν έχουν χρόνο: τα μόνα που ξέρουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες.

Καθώς ο πολιτισμός μας γίνεται ψηφιακός, όλο και περισσότερο γίνεται ένας πολιτισμός εμπειριών που αφήνουν ψηφιακά χνάρια και όχι αντικειμένων.

Μια περιπέτεια για την ανάγκη και την απώλεια.

Τρία μυθιστορήματα και δύο non-fiction τίτλοι που ξεχώρισαν μέσα στη χρονιά που φεύγει.

Ένα παραμύθι με ελάφια και δώρα.

Για το μυθιστόρημα του John le Carré «Ένας Έντιμος Άνθρωπος» (μετάφραση Μαρία Παπανδρέου, Εκδόσεις Bell).

Έλληνες του εξωτερικού: ανέκαθεν παρόντες, και πρωτίστως (πλέον) «γραφικοί»...

Για το μυθιστόρημα του Νταβίντ Γκρόσμαν, «Ένα άλογο μπαίνει σ’ ένα μπαρ» (μετάφραση Λουίζα Μιζάν, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Για το μυθιστόρημα του Frank Goldammer, «Το Τέρας» (μετάφραση: Γιώτα Λαγουδάκου, Εκδόσεις Κλειδάριθμος).

Παραλειπόμενα και διαπιστώσεις από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο.

Για το βιβλίο του Τομ Φίλιπς, «Άνθρωποι: Μια σύντομη ιστορία τού πώς τα γ…με όλα!» (μετάφραση Λητώ Ανδρέου, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Για το μυθιστόρημα του Ulrich Alexander Boschwitz, «Ο Ταξιδιώτης» (μετάφραση Μαρία Αγγελίδου, Εκδόσεις Κλειδάριθμος).

Εκλογές στην Κροατία: οι παραδοσιακοί, οι επιφανέστεροι και οι «άλλοι».

Για το μυθιστόρημα του Jérôme Ferrari, «Κατ’ εικόνα Του» (μετάφραση Έφη Κορομηλά, Εκδόσεις Στερέωμα).

Για τη συλλογή κειμένων και φωτογραφιών του Νίκου Βατόπουλου, «Μικροί Δρόμοι της Αθήνας» (Εκδόσεις Μεταίχμιο).

Λόγος για την —αδικαιολόγητη— ολιγωρία στην υλοποίηση του σχεδίου τραπεζικής ενοποίησης της ζώνης του ευρώ.

Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Adam Kay, «Αυτό θα πονέσει» (μετάφραση Γιώργος Μαραγκός, Εκδόσεις Κλειδάριθμος).

Γιατί η Χιλή είχε νεκρούς στις πρόσφατες διαδηλώσεις και ο στρατός βγήκε στους δρόμους;

Αδυναμίες, παλινωδίες και οπισθοδρομήσεις στη διαδικασία μετάβασης της εξουσίας από τα παραδοσιακά στα φιλελεύθερα πρότυπα.

Ο πιο εύκολος τρόπος να χάσει κανείς την ανθρωπιά του είναι να ξυπνήσει το τέρας που ο καθένας μας κρύβει μέσα του: το τέρας της αυτοδικαίωσης.

Για το μυθιστόρημα της Εύας Γκαρθία Σάενθ ντε Ουρτούρι, «Η σιωπή της λευκής πόλης» (μετάφραση Αγγελική Βασιλάκου, Εκδόσεις Ψυχογιός).

Η παγκόσμια κυριαρχία της Κίνας μπορεί να είναι πιθανή, δεν είναι όμως καθόλου αναπόφευκτη.