Για τον «Γιο του Σαούλ», του Λάσλο Νέμες. Και για μια επιθυμία που ακούγεται παιδιάστικη.

Στον καλύτερο των κόσμων.

Άνθρωποι που περνούν ποτάμια, άνθρωποι που διαβαίνουν θάλασσες: οι ίδιοι άνθρωποι.

Οι επιβάτες σχολιάζουν την πολιτική κατάσταση. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, σε κάθε κούρσα.

Προτιμώντας το γράψιμο από τον προφορικό λόγο. Γιατί στη δεύτερη περίπτωση μπορεί καμιά φορά να ξεχάσεις και το όνομά σου.

Συνύπαρξη διαφορετικών κόσμων σε ένα μεταμεσονύκτιο βαγόνι. Ή ενός κόσμου, μοιρασμένου δίκαια ανάμεσά μας.

Μία νουβέλα σε συνέχειες: ένα διαδικτυακό σίριαλ.

Μία μικρή χώρα δείχνει τον δρόμο που θα αναστρέψει την παγκόσμια Κλιματική Αλλαγή.

Όταν η καταστροφή μένει χωρίς διαχείριση, τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Από το «like της αμοιβαιότητας» μέχρι το «like της κεκτημένης ταχύτητας» και  το «like της αμηχανίας». Και όλα τα απ’ ανάμεσα.

Με αφορμή τον θάνατο του Μηνά Χατζησάββα, μπαίνουμε ξανά στον ίδιο κύκλο σκέψεων και διεκδικήσεων.

Γευστικοί και ακουστικοί συνειρμοί: η μνήμη της γλώσσας, του ουρανίσκου, και των εικόνων.

Στη μνήμη του Μηνά Χατζησάββα και όλων των φίλων και συντρόφων που δεν είναι πια κοντά μας. 

Καθημερινές ιστορίες εποχούμενης συμβίωσης (και επιβίωσης).

Η ανάγκη για γιορτή, για παύση, για κανονικότητα.

Βοήθεια και υποστήριξη προς ευπαθείς ομάδες ανθρώπων. 

Ουίνστον Τσόρτσιλ: ο άνθρωπος που κατέκτησε τη θέση του στην ιστορία όχι επειδή την έγραψε ο ίδιος — αλλά επειδή την άξιζε.

Μια νουβέλα σε συνέχειες: ένα διαδικτυακό σίριαλ.

Οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι ποιοτικές: είναι ποσοτικές. 

Για τη Λούλη Ψυχούλη: οργώνοντας, και διευθύνοντας, έναν αφιλόξενο κόσμο.

Η συνομιλία με τον πλανήτη μας άρχισε: πλέον απαιτούνται περισσότερες πράξεις από λέξεις. 

Σκέψεις με αφορμή διάλεξη στο Πολυτεχνείο της Κρήτης του καθηγητή Δημήτρη Πατέλη.

Ψάχνοντας τη διαδικτυακή σου παρουσία. Και μετρώντας τις απουσίες σου. 

Μακρινές διαδρομές: χαρούμενες αφίξεις, δύσκολοι (και οριστικοί) αποχαιρετισμοί.