Μία εικόνα, και η λεζάντα της.

Ένα live που τα άλλαξε όλα — κι ένα ακόμη, που η πόλη το περιμένει με κρατημένη την καρδιά της.

Η αυτοκαταστροφική αναστολή της επιθυμίας και η συμφιλίωση με το λάθος (που μπορεί να ανοίξει την πόρτα της).

Για το ιερό δικαίωμα στη μοναξιά, στην τεμπελιά και στη θλίψη.

Σύμφωνο συμβίωσης αλά Γκρέκα: μια περιπέτεια που ακόμη δεν λέει να τελειώσει.

Επιλέγοντας αυτοκίνητο, ή: Η Οδύσσεια μιας απελπισμένης υποψήφιας οδηγού ταξί.

Πρωινό με γεύση φιλιού — ή το αντίθετο. Αρκεί το μέλι να είναι βέβαια θυμαρίσιο.

Ένα αληθινό παραμύθι, με καλό τέλος —όπως τα περισσότερα παραμύθια—, για μία έκπτωτη σταρ της Αφρικής.

Ήσυχα βράδια στο κέντρο της Αθήνας.

«Μεγακτηνοτροφία» και εκτόξευση της κρεοφαγίας: οδηγούμενοι σταθερά προς μη βιώσιμες συνθήκες.

Ρίχνοντας μια πρώτη, γρήγορη ματιά πίσω από τις δομές που μας περιβάλλουν, ή: Για ποιο λόγο να αγαπήσει κανείς τα μαθηματικά;

Κομπλιμέντα, φιλοφρονήσεις και συγχαρητήρια που δεν γίνονται δεκτά, καθώς αντίκεινται στον νόμο.

Πώς ο φθόνος θρέφει την ανάγκη μας για εξισωτισμό, αρνούμενος τη διαφορετικότητα, την αυτονομία και την ανεξαρτησίας μας.

Μία φωτογραφία, και η λεζάντα της.

LGBTQI που η ζωή τους κινδυνεύει στα χώρα τους γι’ αυτό που είναι περνούν τα σύνορα ζητώντας άσυλο και προστασία.

«Εργασία και θηλασμός: ας το κάνουμε να πετύχει!» Αυτό είναι το σύνθημα φέτος για την παγκόσμια εβδομάδα μητρικού θηλασμού.

Ακούγοντας τη μυρωδιά του καπνού, ή: Πώς κάποιος δεν σταματά ποτέ να καπνίζει, έστω από μέσα του.

Μια απουσία περιχυμένη σιρόπι, με άρωμα από μοσχοκάρφι. Όπως στον μπακλαβά.

Κύριοι, μόνοι, ψάχνουν. Ή, Άντρες στο ταξί — όχι στο τιμόνι: επιβάτες.

Η σημαία, η κρέπα, οι κεφαλιές, το χαμόγελο — και η ράμπα.

Η λέξη της εβδομάδας.

Το τεύχος #31 της «σχεδίας» (Νοέμβριος 2015) από την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης: τα αναλυτικά περιεχόμενα.

Το θέμα δεν είναι τι επιλέγεις να τρως ή τι αποφεύγεις: αυτό είναι μόνο η επιφάνεια.

Μία φωτογραφία, και η λεζάντα της.