Για το Ποτάμι: μια ψυχαναλυτική απόπειρα ερμηνείας ενός πολιτικού φαινομένου.

Η λέξη της εβδομάδας.

Γιατί η δημοσιογραφία είναι η καλύτερη δουλειά του κόσμου;

Τι κρατά τους Chicago Cubs 75 χρόνια χωρίς τίτλο.

Επιβάτες που παίρνουν το γεύμα τους την ώρα της διαδρομής με το ταξί, και άλλα ευτράπελα (και διόλου ευωδιαστά).

Ο ιδρωμένος άμβυκας και η αισθαντική ροή του τσίπουρου.

Οδηγίες ταφής, πρωτόκολλο πένθους και το soundtrack μιας κηδείας.

Οι κοινοί δεσμοί του ανθρώπου και των υπόλοιπων θηλαστικών. Και η Ορμόνη της Αγάπης.

Δυο λόγια για τον Μάρτιν.

Τα ακίνητα, αιώνια Προσφυγικά, στην Αλεξάνδρας.

Οι γιαγιάδες. Γιατί ξέρουν καλύτερα. Και γιατί πάνε κόντρα.

Η λέξη της εβδομάδας.

Εξαρτημένοι από τσιγάρο, αλκοόλ, φαγητό — και από τα ΕΣΠΑ.

Μία φωτογραφία, και η λεζάντα της.

Για ένα γατί που τρεις άνθρωποι το έσωσαν μια φορά, και που εκείνο τούς έσωσε, και τους τρεις, για πάντα.

Ζογκλέρ που παίζουν τη ζωή τους κορόνα-γράμματα και οδηγοί που παίζουν με τον θάνατο: «ανατολίτικη» αμεριμνησία.

Φτάνοντας, όπου να ’ναι, στα δεκαοχτώ: well spent youth.

Μία εκ βαθέων ομιλία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και η επείγουσα ανάγκη για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Εγγενείς διαφορές και ενδεχόμενες προσεγγίσεις σε δύο ξένα μεταξύ τους συστήματα.

Κορεάτες ιεραπόστολοι στην πλατεία Ναυαρίνου.

Πελάτες τρίτης ηλικίας, ένας υπνάκος στο πίσω κάθισμα, και πολλές αρωματικές αναμνήσεις.

Μεγάλη έκθεση για τον Μανόλη Αναγνωστάκη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης.

Δυο λόγια για τον Άντονι.

Τα ζώα σαν άψυχες μηχανές χωρίς αισθήματα, που δημιουργήθηκαν για να μας εξυπηρετούν.