Ένας καινούριος τρόπος να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο Βαν Γκογκ, μακριά και πέρα από τα λογής ανεκδοτολογικά στοιχεία.

Πώς η αποδοχή των κανόνων γίνεται κάτι «μαγικό».

Για το φιλμ «Πέρα από τα Βουνά» του Ζία Ζανγκέ.

Η εβδομάδα που έφυγε, η εβδομάδα που έρχεται, και τα απ’ ανάμεσα.

Για την τρομοκρατική ενέργεια στην Ιστικλάλ. 

Όταν από κάθε τόπο που επισκέπτεσαι αγοράζεις ένα βιβλίο (ή και περισσότερα), τότε κάθε βιβλίο που διαβάζεις είναι ένα ακόμα ταξίδι.

Αναγνωρίζουμε τη δική μας φωνή χάρη σε εκείνες που κάποτε απορρίπταμε.

Ο Παράκελσος είχε δίκιο: είμαστε όντως φτιαγμένοι από αστρόσκονη.

Θεατρικές, κινηματογραφικές και γαστριμαργικές λονδρέζικες εμπειρίες που διαρκούν λίγο, μα που δεν ξεχνιούνται εύκολα—  ίσως και ποτέ.

Ένας κατά συρροήν δολοφόνος στην Αθήνα της κρίσης. Και ένα ξεχωριστό ελληνικό αστυνομικό.

Η νηστεία, το ψάρι, το μαχαίρι και τα σεντόνια.

Ο διάδοχος του Φίλιπ Μάρλοου είναι εδώ — και δεν μοιάζει σε τίποτα με ό,τι έχουμε φανταστεί.

Το νοητικό πείραμα της Δίδυμης Γης του φιλοσόφου Hilary Putnam. 

Αμβούργο: χίλια χρόνια μαζί με τη θάλασσα, έτοιμο για καινούρια ταξίδια.

Η θετική εμπειρία της Αγγλικανικής και άλλων Εκκλησιών στην αποδοχή των LGBTQI (και η δυσανεξία της ελληνικής).

Πώς μία μικρή μερίδα συνταξιούχων απολαμβάνει ένα προκλητικό προνόμιο.

Ζώντας σε ένα τραυματισμένο άστυ, συμβιώνοντας με το μίσος.

Για το φιλμ «Sunset Song» του Τέρενς Ντέιβις.

Όταν η εικόνα του άλλου ξεθωριάζει. Και όταν η γραμμή στον χάρτη γίνεται χάος.

Ανεμογεννήτριες και ποδήλατα. Στη Δανία.

Το συλλογικό τραύμα ως δώρο αυτογνωσίας. Και ένα ακούσιο δώρο που δεν πρέπει να σπαταληθεί.

Ο δαιμόνιος Αμερικανός μυθιστοριογράφος σε μία από τις καλύτερες, και πιο αλλόκοτες, στιγμές του.

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε έναν μεγάλο συγγραφέα είναι τα δεύτερα έργα του.

Το απατηλό είδωλο του κανονικού βίου στο κάτοπτρο του αστικού τοπίου.