Μια διαδρομή στη δεκαετία του ’80. Στο Γκάζι.

Μια ιστορία γεωπολιτικού ενδιαφέροντος με επίκεντρο την Ελλάδα του 2017.

Το παράδειγμα του Ρέιμοντ Σμόλιαν: Ένα παιχνίδι λογικής.

Τα άκρα, το λεξιλόγιο του λαϊκισμού και η ελληνική παρακμή.

Πώς και γιατί ανατροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος της βλακείας.

Με αφορμή την έκδοση του τελευταίου βιβλίου του, ο Αριστείδης Χατζής μιλά για τον Φιλελευθερισμό, την πολιτική, τις ιδέες και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Μικρό αποχαιρετιστήριο στον Χανς Ρόσλινγκ.

Για το μυθιστόρημα του Πέτερ Μπιγουάλντα, «Bonita Avenue» (Εκδόσεις Αλεξάνδρεια). Μια κριτική παρουσίαση από τη μεταφράστριά του.

Τέσσερα χρόνια στην Πόλη: μικρός απολογισμός.

Αναζητώντας τις ρίζες του λαϊκισμού και του πολιτικού εκσυγχρονισμού στον 19ο αιώνα.

Η είσοδος στην ΟΝΕ των κρατών που έχουν σκοπό την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και συνεργασία είναι μη αναστρέψιμη — η δε έξοδος θα είναι απολύτως καταστροφική.

Για το απολύτως καταστροφικό σενάριο της αποχώρησης από την Ευρωζώνη.

Η ανατροπή των γεωπολιτικών σταθερών λόγω της επίδρασης του φαινομένου Τραμπ, και η ακυβέρνητη Ελλάδα.

Τι σημαίνει η προεδρία Τραμπ, και τι μπορούμε —και τι πρέπει— να κάνουμε για να την αντιμετωπίσουμε.

Για το μυθιστόρημα του Jean-Marie Blas de Roblès, «Το Νησί του Σημείου Νέμο» (Εκδόσεις Πόλις).

Κροατία: τα τραγούδια, το μπάσκετ, και τα καινούρια ονόματα των μηνών.

Η υποτίμηση του χορωδιακού τραγουδιού.

Από το Γιοχάνεσμπουργκ στη Λάρισα, και πάλι πίσω.

Διαδίκτυο και δημοκρατία: Fake news και post-truth πολιτική.

Ημέρες ανεμελιάς στην Κωνσταντινούπολη, που θα περάσουν γρήγορα.

Οι τηλεοπτικοί διαγωνισμοί ταλέντων, το τραγούδι και τα ωδεία.

Για το βιβλίο του Στέφαν Κλάιν, «Τα όνειρα» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).

Για τη δίωξη των «Παραπολιτικών» από τον υπουργό Αμύνης.

Μια απόπειρα pro-fact προσέγγισης σε ένα post-truth φαινόμενο.